s030 (2)

tylko zapałki sztormowe. Żeby nie zamoczyć zapałek podczas wyjmowania, należy przechowywać je w pudełku łebkami do dołu. Dobrze jest też mieć na wszelki wypadek w pojemniku na zapałki sztuczne krzesiwo. Można go użyć do zapalenia hubek opisanych w czwartej części tej książki. Na większe wyprawy zabieram drugi, schowany w innym miejscu, zapasowy pojemnik z zapałkami.

Środki przeciw owadom. Zwykle wystarczy mała butelka bardzo silnego środka. Zazwyczaj, jeżeli to tylko możliwe, staram się nie używać repelentów, lecz w życiu każdego wędrowca nadchodzi taka chwila, że komary stają się prawdziwą zmorą i zaczynają psuć radość ze spływu czy biwakowania. Wybierz środek, który zawiera 95% Diethylmetatoluamidu i trzymaj go z daleka od kompasu i wszelkich przedmiotów z pleksiglasu lub plastiku. Środek ten jest rozpuszczalnikiem i jeżeli wejdzie w kontakt z nimi może spowodować, że staną się nieprzezroczyste.

Awaryjny zestaw medyczny. Chociaż mieści się w tylnej kieszeni dżinsów, jest czymś więcej niż zestawem pierwszej pomocy i zawiera leki dopasowane do moich własnych potrzeb. W miarę, jak zwiększało się moje doświadczenie, powiększał się również ten zestaw. Przez lata nosiłem w plecaku tradycyjny pakiet pierwszej pomocy, lecz pewnego razu wyszedłem z obozu i podążając tropem jelenia zagłębiłem się w las. Jak zwykle miałem ze sobą nóż, manierkę i metalowy kubek. Kiedy doszedłem do miejsca odpowiedniego na postój, zatrzymałem się, żeby zaparzyć ziołową herbatę i zacząłem przygotowywać świder ogniowy, poruszany za pomocą łuku. żeby rozpalić nim ogień. Dzień był upalny i wokoło latało mnóstwo bąków. Właśnie wykonywałem kilka mocnych cięć nożem kształtujących podstawę, tzw. serce, świdra, kiedy na ułamek chwili bąk rozproszył mojąuwagę i ostrze zamiast w drewnie zagłębiło się w moim ciele. Niewiele brakowało, a straciłbym kciuk. W jakiś sposób dzięki refleksowi wyhamowałem cięcie i ostrze zatrzymało się na kości, widocznej wyraźnie w ranie, która zaczęła porządnie krwawić. Kiedy ciasno owijałem dłoń bandaną, przypomniałem sobie, że na dnie podręcznej torby mam trochę sproszkowanego krwawnika. Powstrzymał on krwawienie i zapobiegł zakażeniu (patrz rozdział szósty). Powrotna droga do obozu trwała o wiele dłużej i miałem mnóstwo czasu, żeby rozmyślać o tym, jaką głupotą było zabranie noża, a pozostawienie zestawu pierwszej pomocy. Przez niektóre obszary wędrowałem samotnie i to stosunkowo niewielkie zranienie mogłoby okazać się fatalne w skutkach. Zestaw, który teraz noszę ze sobą celowo jest mały, żeby nie zawadzał, a tak pomyślany, aby można było udzielić skutecznej pomocy przy poważnych zranieniach, zakładając, że bandaże będą zaimprowizowane. Koniecznie wyciągnij wnioski z popełnionego przeze mnie błędu i gdy zabierasz nóż, miej przy sobie mały zestaw opatrunkowy. Zawsze bowiem, kiedy używasz noża, choćbyś nie wiem jak był ostrożny, możesz przypadkiem się zranić.

Kiedy już nabierzesz doświadczenia i poznasz dobrze swoje medyczne potrzeby, możesz ustalić z lekarzem, co jeszcze powinno się znaleźć w Twoim zestawie pierwszej pomocy, żebyś poradził sobie w sytuacjach, kiedy przez trzy lub cztery dni będziesz zdany tylko na siebie. Razem z zestawem medycznym w Twojej torbie z wyposażeniem powinien się znaleźć szeroki bandaż opatrunkowy.

Szpagat. Innym przedmiotem, który zwykle noszę w mojej torbie z wyposażeniem jest szpulka mocnego szpagatu. To podstawowy element wyposażenia. Zdecydowanie wolę szpagat wykonany z naturalnego włókna, który szybko ulega rozkładowi, jeżeli przypadkiem zgubimy go. Jeżeli jednak wolisz zabrać ze sobą naprawdę mocną linkę, wybierz taką do połowu ryb morskich firmy Dacron.

Latarka. Mała latarka „paluszek” ze świeżą baterią od dawna stanowi część mojego ekwipunku. Te latarki sąjednym z nielicznych elementów nowoczesnego wyposażenia, które zyskały uznanie prawdziwych profesjonalistów.

Inne przedmioty. Jeżeli wyruszam w góry, zwykle powiększam ten ekwipunek o duży worek przetrwaniowy, trochę mocnej nylonowej linki, wolno spalającą się świecę i latarkę „czołówkę” z zapasowymi bateriami. Inne przedmioty, które można ewentualnie zabrać, to zestaw do łowienia ryb, rakiety sygnalizacyjne lub świece dymne.

Pojemniki na wodę

Bez wody nie przeżyjesz więcej niż kilka dni. Chociaż woda jest ciężka, powinieneś zawsze mieć pewien jej zapas przy sobie. Dostępnych jest wiele różnych typów pojemników na wodę. W warunkach polowych doskonale zdaje egzamin wojskowa manierka. Lepiej zdecydować się na taką o większej pojemności. Sam wybieram worek na wodę lub najchętniej manierkę armii amerykańskiej o pojemności dwóch kwart (ok. 2,3 litra). Jeżeli Twoja manierka ma pokrowiec, to znajduje się w nim worek do filtrowania błotnistej wody. W pokrowcu można przechowywać tabletki odkażające. Niektóre pokrowce mają specjalną kieszonkę służącą do przechowywania tabletek.

Śpiwór i koc

To jedne z najważniejszych elementów polowego wyposażenia, jakie nabędziesz. Twój śpiwór powinien zapewnić Ci na szlaku jak najwięcej przespanych spokojnie nocy. Kupowanie śpiwora to jednak dziś skomplikowana sprawa. Każdego roku pojawia się nowy wzór lub superciepłe syntetyczne wypełnienie. Bez wchodzenia w szczegóły podaję kilka praktycznych wskazówek, które ułatwią Ci wybór. Jeżeli chcesz teraz podjąć decyzję, poradź się sprzedawców i producentów, określając, w jakich warunkach zamierzasz ze swojego śpiwora korzystać. Nie oszczędzaj na tych zakupach. Dobrze przespana noc warta jest tyle złota, ile waży śpiwór, w którym ją spędziłeś. Śpiwory różnią się wypełnieniem. Można je podzielić na trzy kategorie:

Śpiwory puchowe. Są to najcieplejsze śpiwory. Ich ogromną zaletą jest niewielka waga. Zdobyły one serca wielu wspinaczy. Najlepiej nadają się na suche, zimne warunki oraz dlabiwakowiczów, którzy zawsze używają namiotu z podłogą. Kiedy zamokną, tracą swoją puszystość (zdolność zatrzymywania przez wypełnienie cie-

31