Samolot Jak-11 w widoku z przodu (fot. W. Hołyś) osi samolotu. Po obu stronach kadłuba w obrębie kabin zamocowano otwierane pokrywy, wykonane z blachy duralowej: po lewej stronie trzy, a z prawej strony jedną. Umożliwiały one dostęp do urządzeń i wyposażenia.
Górna część pokrycia kadłuba za kabiną załogi oraz nad otwieranymi zasłonami bocznymi w samolotach Jak-11 produkcji ZSRR wykonana była ze sklejki. Wręgi i podłużnice były również drewniane. W samolotach C-ll wszystkie te elementy wykonane były już z metalu.
Tylna część kadłuba z boku i dołu pokryta była płótnem zarówno w samolocie Jak-11, jak i C-ll.
W tyle kadłuba, z lewej strony pod statecznikiem poziomym, umieszczony był wziernik przeznaczony do przeglądów kółka ogonowego. Po prawej stronie kadłuba za tylną kabiną usytuowano większy właz umożliwiający dostęp do lotniczego aparatu fotograficznego. Za przegrodą ogniową znajdowały się kabiny załogi w układzie tandem (jedna za drugą) osłonięte wiatro-chroncm. Ruchome części odsuwane do tyłu mogły być zrzucane w sytuacjach awaryjnych. Pod przednią szybą wiatrochronu znajdował się regulowany z kabiny wlot powietrza do wentylacji przedniej kabiny. Wielkość strumienia powietrza regulowano dźwignią zasłonki wentylacji, nie był on skierowany wprost na pilota, lecz w dół kabiny.
Rozmieszczenie przyrządów, dźwigni i włączników usytuowano według standardu ówczesnych bojowych samolotów myśliwskich, przy czym nacisk główny położono na to, aby posługiwanie się nimi było jak najwygodniejsze dla załogi.
Przednia kabina była kabiną główną przeznaczoną dla ucznia lub pilota w czasie lotów samodzielnych. Miała ona kompletne wyposażenie w przyrządy pilotażowo-nawigacyjne, dźwignie sterowania silnikiem, klapami i podwoziem oraz agregaty pomocnicze i przyrządy kontroli ich działania. Tylna kabina przeznaczona była dla instruktora. Fotele miały regulację położenia oraz miski na spadochrony siedzeniowe. Przedni fotel można było regulować w locie, natomiast tylny tylko na ziemi.
PŁAT był wolnonośny, niedzielony, dwudźwi-garowy, konstrukcji całkowicie metalowej z pracującym pokryciem, o obrysie trapezowym'z zaokrąglonymi końcami. Profil skrzydła CLARK — YH zmodyfikowany. Płat przymocowano do ramy kadłuba za pomocą sześciu węzłów typu widłowego (po trzy z każdej strony kadłuba).