Rozdział 5. Algorytm zaawansowanych zabiegów resuscytacyjnych ALS
W porównaniu z placebo i lidokainą, zastosowanie amiodaronu w opornym na defibrylację migotaniu komór poprawia krótkoterminowe wyniki przeżycia do przyjęcia do szpitala. Alternatywą w przypadku, gdy amiodaron jest niedostępny, może być podanie 100 mg lidokainy dożylnie (lub 1-1,5 mg/kg). Nie należy podawać lidokainy, jeśli wcześniej podano amiodaron. Podaj siarczan magnezu (2 g w dożylnym bolu-sie) w opornym na defibrylację VF jeżeli istnieje prawdopodobieństwo hipomagnezemii (np. pacjent leczony diuretykami). Kiedy występuje oporne na defibrylację VFA/T ważne jest by sprawdzić położenie i kontakt elektrod oraz materiał przewodzący (np. podkładki żelowe). Czas trwania każdej indywidualnej resuscytacji jest przedmiotem klinicznej oceny — bierze się pod uwagę okoliczności i szanse powodzenia zabiegów. Zwykle, jeśli uznaje się za celowe rozpoczęcie resuscytacji, warto prowadzić ją co najmniej tak długo, jak utrzymuje się VF/VT.
Jeżeli są jakiekolwiek wątpliwości czy rytm to asysto-lia, czy niskonapięciowe VF*, nie wykonuj defibrylacji; zamiast tego prowadź dalej uciskanie klatki piersiowej i wentylację. Jest mało prawdopodobne, by próba defibrylacji niskonapięciowego VF, które jest trudne do od-
Ryc. 5.2. Technika wykonania uderzenia przedsercowego
różnienia od asystolii, przywróciła rytm z perfuzją. Kontynuacja dobrej jakości RKO może poprawić amplitudę i częstotliwość VF, a przez to zwiększyć szanse skutecznej defibrylacji i powrotu spontanicznego krążenia.
* Po przeprowadzeniu procedury potwierdzenia asystolii [przyp. tłum.]
Ryc. 5.3. Migotanie komór, które wystąpiło w czasie koronarografii. Pojedyncze uderzenie przedsercowe powoduje przywrócenie rytmu perfuzyjnego. Dolny zapis przedstawia ciśnienie w prawej tętnicy wieńcowej
40 ALS
Polska Rada Resuscytacji