ScannedImage 23 (2)

(•••) Poza ty* każdy dzień pański, kat da godzina, każda obwiła jest stosowna dla udzielania ohrstu* Zresztą, 3eśli nawet w uroczystości jest jakaś różnica, to dla laski nic to nie znaczy*

20* Cl, którzy aa ją zamiar przyjąć chrzest, powinni się często modlić, pościć, czuwaniem na kięczkac^_błagać Boga, wyznając przy tym wszystkie swoje grzechy, by tym sposobem wyrazili także chrzest Janowy* Powiedziano przecież: "zostali ochrzczeni wyznaniem swoich grzechów*¹* Kusimy sobie pogratulować, że nie potrzebujemy publicznie wyznawać naszych grzechów i nieprawości* Za dawne nasze grzechy czynimy zadośćuczynienie umartwieniem ciała 1 ducha, a równocześnie zabezpieczamy się przed nowymi pokusami (•••)

b* Eucharystia - liturgia wspólnoty Justyn, ipologia, s* 76 - 78.

66* i oto pokarm ten zowie się u nas Eucharystia, 1 nikt w nim udziału brwć nls może, tylko ten, który wierzy w to, czego uczymy, kto wziął kąpiel na odpuszczenie grzechów i na odrodzenie, 1 tak żyje, jak Chrystus podał* lie używamy bowiem tego pokarmu jak zwykłego chleba albo jprykłege napoju* Nie, jak za sprawą Słowa Bożego wcielony nasz Zbawi-£łel Jezus Chrystus przybrał i ciało, i krew dla naszego zbawienia, tak pokarm, co się stał Eucharystią przez modlitwę Jego własnego słowa, odżywia przez przemienienie krew i ciało nasze* Ten pokarm jest, taką aamy naukę, ciałem i krwią tego właśnie wcielonego Jezusa. Apostołowie bowiem w napisanych przez siebie Pamiętnikach zwanych Ewangeliami, podali nam, że takie otrzymali przykazanie. Jezus wziął chleb, dzięki składał i mówił: "To czyńcie aa pamiątkę Moją, To jest Ciało Moje"*

I podobnie wziął kielich, dzięki składał i mówił: "To jest Krew Moja"*

I rozdawał im tylko samym (•••)

67* My zaś potem zawsze to sobie wzajemnie przypominamy, a zamożniej-jji i\si z nas wspierają wszystkich, co cierpią niedostatek, i zawsze sobie J^rzajeaaie spieszymy z pomooą*.* W dniu zaś, zwanym Dniem Słońca¹, odbywa się zebranie w jednym miejscu wszystkich razem, i z miast, i ze wsi* Tedy czyta się Pamiętniki apostolskie albo Pisma prorockie, póki czas na to pozwala* Potem, gdy lektor skończy, przełożony daje żywym słowem upomnienie i zachętę do naśladowania tych nauk zna ko ml ty oh* następnie

1* lazwa pogańska niedzieli* Autor używa jej, bo utwór adresowany jeet do pogan*

wszyscy z miejsc powalajj nifTrll 1™y    —^So czym, jak się Już powie

działo, gdy modlitwa się akończy^grgyaogzą chleb oraz wino i wodę, a ^ przełożony zanosi modlitwy oraz dzlękczynlenla, ile tylko może, lud zaś z radością odpowiada: Amen* Wreszcie następuje rozdawanie i‘rozdzielanie wszystkim, „tego,. co„.się stała.Eucharystlą,. nieobecnym-zaś rozsyła się ją przez diakonów*- Ci, którym się dobrze powodzi, i którzy dobrą mają wolę, dają, co chcą, a wszystko, co się zbierze, składa się na ręce przełożonego. On zaś roztacza opiekę nad sierotami, wdowami, chorymi albo z innej przyczyny cierpiącymi niedostatek, nad więźniami, obcymi gośćmi, jednym słowem spieszy z pomocą wszystkim, co są w potrzebie. Zgromadzenia zaś nasze dlatego odbywają się w Dniu Słońca, ponieważ to pierwszy dzień, w którym Bóg przetworzył ciemności oraz materię i świat uczynił, ponieważ i Jezus Chrystus, nasz Zbawiciel, tego samego dnia zmartwychwstał. W przeddzień bowiem Dnia Saturna został ukrzyżowany, a nazajutrz po tymże dniu, to znaczy w Dzień Słońca, objawił się apostołom i tę im podał naukę, którąśmy niniejszym Waszej przedłożyli uwadze.

Ireneusz, Adversus haereses, tłum. A. Bober, AP, s. 49 - 53.

IV, 17, 5* Także uczniom swoim daje polecenie, żeby pierwociny ze stworzeń jego składali Bogu w ofierze, nie jakoby sam tego potrzebował, lecz żeby oni nie byli niepożyteczni i niewdzięczni. Wziął więc chleb, który jest ze stworzenia, i dzięki czynił mówiąc: "To jest ciało moje". Podobnie o kielichu, który pochodzi z tego samego stworzenia co i my, oświadczył, że jest to jego krew i nauczył nowej ofiary Howego Testamentu, którą Kościół otrzymał od apostołów i składa ją na całym świecie Bogu, który nam daje żywność, Jako pierwociny swych darów w Howym Testamencie.

17, 18, 5* Jak mogą heretycy utrzymywać, że ciało ulega zepsuciu i nie otrzyma życia, kiedy przecież karmi się ciałem i krwią Pańską?...

7, 2, 3# Skoro więc napój zmieszany w kielichu i zwyczajny chleb, otrzymując Słowo Boga, staje się Eucharystią, ciałem Chrystusa, dzięki któremu wzrasta i utrzymuje się substancja ciała naszego, to jakże /gno-stycy/ mogą twierdzić, że ciało nie jest zdolne przyjąć daru Bożego, tj. życia wiecznego, skoro karmi się ciałem i krwią Pana i jest jego członkiem (•••)

. c. Spowiedź - pokuta

Tertulian, 0 pokucie, tłum. E. Stonula, Tertulian, Wybór pism, Warszawa 1970, s. 188 - 191%

/Utwór napisany w r. 203./