ćwiczenie 1
STATYCZNE ROZCIĄGANIE METALI
Przedmiot 1 zekrse próby rozciągania metali szczegółowo określa norma PN-80/H-04310. Tam można znaleźć wszystkie Informacje dotyoząoe tej próby Ql3j-
Cel ćwiczenia
Calem ćwiczenia jest wyznaczenie podstawowych własności wytrzymałościowych materiału na podstawie próby rozciągania statycznego. Użycie ekst ansom et ru pozwala określić moduł sprężystości E podczas rozciągani a.
Podstawy teoretyczne
IV rozciąganym osiowo materiale panuje jednowymiarowy etan naprężenia zgodnie z prawem liooke a*
Powyższe, liniowe prawo obowiązuje do chwili osiągnięcia przez materiał tak zwanej umownej granicy sprężystó^cPf^W dalszej fazie obserwujemy odstępstwo od liniowości wskutek skomplikowanych zjawisk zachodzących w strukturze krystalicznej materiału, w wyniku posunięć na granicach złam występuje zjawisko uplastycznienia, oharakteryzująoe się dużym przyrostem odkształceń bez zmiany obciążenia. Graniczną wartość naprężeń nazywamy granicą plastyczności.
Po uporządkowaniu struktury krystalicznej muteriał odzyskuje właściwości sprężyste (występuje zjawisko wzraoonienia) 1 dalej zachowuje się znowu prawie sprężyście, choć wykres O ( C ) nie wykazuje już własności liniowych. Po osiągnięciu granicy wytrzymałoścl^^fierzchołek wykresu) następuje zjawisko spadku obciążenia przy dalszym wydłużeniu.Naprężenia Jednak nadal rosną, ponieważ zmniejsza się radykalnie przekrój próbki poprzez pojawienie się tak zwanej szyjki, czyli przewężenia przekroju. W końcu następuje zerwanie próbki. Wszystkie te formy można obserwować dla materiałów dostatecznie plastycznych.
Stoisko pomiarowe
Próbę rozciągania przeprowadza się na maszynie wytrzymałościowej (1), w której szczękach mocuje się próbkę (2), a siłę rozciągającą pokazuje dynamometr (3)• Ma urządzeniu piszącym (4) rejestruje się wykres rozciągania: siła-przemieszczenie. Rodzaje i sposób wymiarowania próbek przedstawiono na rys.2.
Rys.1
Rys. 2
Długość pomiarowa L wynosi:
L * 10 d w przypadku próbek okrągłych,