2.10. Inne koncepcje użyteczne w kontekście turystyki zrównoważonej 55
• oddziaływania skumulowanych skutków (ang. cumulative effects assessment, CEA);
• granic dopuszczalnej zmiany (ang. limits ofacceptable change, LAC), która została już wcześniej opisana;
• zarządzania oddziaływaniem ze strony odwiedzających (ang. visitorimpactmana-gement, VIM);
• doświadczenia odwiedzających i ochrony zasobów (ang. visitor experience and resource protection, VERP).
Nieco szerzej problem wyboru metod szczególnie użytecznych do badania chłonności turystycznej widzą S. Wearing i J. Neil [2009, 79-80 i 83-84], którzy - poza częściowo wyżej wymienionymi - podają jeszcze trzy techniki:
• wyboru możliwości rekreacyjnych (ang. recreation opportunity spectrum, ROS);
• procesu zarządzania aktywnością odwiedzających (ang. visitor activity manage-ment process, VAMP);
• modelu optymalizacji zarządzania turystyką (ang. tourism optimization manage-ment model, TOMM).
Chociaż wszystkie wymienione wcześniej metody określania chłonności turystycznej oraz jej kontrolowania i regulowania mchem turystycznym były wielokrotnie stosowane w praktyce, niewątpliwie najbardziej popularna jest opisana wcześniej koncepcja LAC, która stała się jedną z najczęściej stosowanych technik optymalizacji wielkości mchu turystycznego w parkach narodowych i w innych miejscach cennych pod względem przyrodniczym [Ceballos-Lascurain 1996].