Ryc. 2. Uszkodzenie więzadła krzyżowego przedniego, więzadła piszczelowego pobocznego, łąkolki przyśrodkowej, określane jako Izw. „nieszczęśliwa triada 0’Donoghue”
W zależności od mechanizmu, który spowodował obrażenie tkanki kostnej wyróżniamy:
• złamanie z mechanizmu bezpośredniego, które powstaje w miejscu przyłożenia działającej siły,
® złamanie z mechanizmu pośredniego, powstające w wyniku działania złożonych wektorów sił;
■ z pociągania, w wyniku gwałtownego skurczu mięśnia. Złamaniu ulegają najczęściej występy kostne (np. wyrostka łokciowego kości łokciowej w wyniku skurczu m. trójgłowego ramienia) i rzepka. Złamania te noszą również nazwę złamań awulsyj-nych.
■ zgięcia,
■ skręcenia - mechanizmy te łączą się często ze sobą powodując, złamania skośnej (zgięcie) lub spiralne (skręcenie) trzonów kości długich. Są również odpowiedzialne za złamania i zwichnięcia powstałe w obrębie kręgosłupa.
■ zgniecenia - ten mechanizm pośredni doprowadza do obrażeń tkanki kostnej gąb czai stej, a więc złamań w obrębie nasad i przynasad (końców stawowych) oraz trzonów* kręgów a także kości piętowej. Często towarzyszy temu mechanizmowi znaczna komponenta zgięciowa lub zmiażdżeniowa (kompresyjna).
62