22012009052

części tylnej torebki oraz niekiedy więzadła krzyżowego tylnego, a w drugim z uszkodzeniem więzadła pobocznego piszczelowego.

-    Boczna — przy forsownym szpotawieniu (przywiedzeniu goleni) oraz wyprostowanym lub zgiętym do 30° kolanie dochodzi do rozwarcia jego szpary po stronie bocznej. W pierwszym przypadku mamy do czynienia z uszkodzeniem więzadła pobocznego strzałkowego, ścięgna mięśnia dwugłowego uda, kompleksu łukowatego, mięśnia podkolanowego, więzadła krzyżowego przedniego oraz często tylnego, w drugim z uszkodzeniem więzadła pobocznego strzałkowego.

-    Przednia — możliwość przedniego przemieszczenia kości piszczelowej przy goleni ustawionej w pozycji pośredniej (objaw przedniej szufladki). Świadczy o uszkodzeniu więzadła krzyżowego przedniego oraz bocznej i przyśrodkowej torebki stawowej. Niestabilność ta zanika przy rotacji wewnętrznej goleni.

-    Tylna —- możliwość tylnego podwichnięcia kości piszczelowej (objaw tylnej szufladki). Świadczy o uszkodzeniu więzadła krzyżowego tylnego, kompleksu łukowatego, tylnego więzadła skośnego.

Niestabilności rotacyjne (obrotowe)

W niestabilnościach tych zachowane jest więzadło krzyżowe tylne, stanowiące oś obrotu pomiędzy kością piszczelową:! udową (termin rotacja odnosi się do kierunku ruchu kości piszczelowej w stosunku do kości udowej).

-    Niestabilność przednio-przyśrodkowa jest najczęstsza (około 70%) i świadczy o uszkodzeniu więzadła pobocznego piszczelowego, krzyżowego przedniego, tylno-przyśrodkowej torebki stawowej i brzeżnym oderwaniu łąkotki przyśrodkowej. Nie zawsze powoduje niewydolność czynnościową stawu.

-    Niestabilność przednio-boczna świadczy o uszkodzeniu więzadła krzyżowego przedniego oraz rozluźnieniu przyśrodkowych i bocznych struktur kolana. Może powstać w następstwie urazów ostrych oraz przewlekłych (klasycznie rozpoczyna się od niestabilności przednio-przyśrodkowej).

-    Niestabilność tyłno-przyśrodkowa świadczy o uszkodzeniu tylno-przyśrod-kowego rogu stawu, przyczepu mięśnia półbłoniastego, więzadła pobocznego piszczelowego oraz częściowo krzyżowego przedniego i tylnego.

-    Niestabilność tylno-boczna świadczy o uszkodzeniu rogu tylno-bocznego stawu, mięśnia podkolanowego, więzadła pobocznego strzałkowego i krzyżowego tylnego.

Różnicowanie

-    Złamania.

-    Uszkodzenia kostno-chrzęstne. -

-    Spontanicznie nastawione zwichnięcia rzepki.

-    Uszkodzenie łąkotki.

Leczenie

Poglądy na temat leczenia świeżych uszkodzeń więzadeł stawu kolanowego są zróżnicowane. Zależy ono od ich rodzaju i wielkości, aktywności ruchowej, rodzaju wykonywanej pracy zawodowej, chęci uczestniczenia w długotrwałym usprawnianiu, obecności towarzyszących obrażeń i stanu ogólnego chorego. Zawsze konieczne jest szybkie rozpoczęcie usprawniania stawu. U sportowców

mu

WM

IB 'Lyiowe 1|| ■■lip

|HIR B

&^,S»otnyl^ubo<

■IIP

SIŁ

lilii 1111

*7«ra»ejsze lec P i oczekiwania chc Operacje polega

blo«uie

-Dobre po odpowiedni! -Poszyciu lub rekonsti dK, niekiedy dochodzi do imtów niestabilności i zn

|||

*®ĘŚUWA TRI/

lllljj na

s

111

ES

b