ierę. jest przej-Bkszość z nich
rtaóre bakterie fca w stanie ich
tae transpepty-
14.5. Związki przedwbakteryjne zaburzające syntezę ściany komórkowej
455
4. Obecność (3-laktamaz
Stwierdziliśmy, że p-laktamazy są enzymami degradującymi penicyliny. Znajdują się one między ścianą komórki, a jej zewnętrzną osłonką.
5. Przeniesienie jj-laktamazy
Bakterie potrafią przenieść mały fragment DNA z jednej komórki do innej za pośrednictwem struktur zwanych plazmidami. Są to małe koliste cząsteczki bakteryjnego DNA. Jeśli przenoszony fragment DNA zawiera kod dla enzymu |3-laktamazy, to komórka biorcy nabiera oporności.
Zmaganie z wąskim zakresem działania
Jeden, kilka albo wszystkie te czynniki mogą dotyczyć jednego związku, i dlatego nietrudno zaproponować rozsądny sposób rozwiązania tego problemu. Jedną z metod poszukiwania antybiotyków o szerokim zakresie działania była metoda prób i błędów, wymagająca zsyntetyzowania ogromnej liczby różnorodnych analogów. Różnicowanie struktur ograniczyło się do modyfikacji łańcucha bocznego; otrzymano następujące wyniki badań:
• Grupa hydrofobowa w łańcuchu bocznym (np. penicylina G) nasila aktywność w stosunku do bakterii Gram-dodatnich, ale osłabia w stosunku do bakterii Gram-ujemnych.
• Wzrost hydrofobowości słabo wpływa na aktywność w stosunku do bakterii Gram-dodatnich, ale znacznie zmniejsza aktywność w stosunku do bakterii Gram-ujemnych.
• Grupa hydrofitowa w łańcuchu bocznym wpływa nieznacznie na aktywność wobec bakterii Gram-dodatnich (np. penicylina T) albo ją zmniejsza (np. penicylina N; rys. 14.35). Zwiększa jednak aktywność wobec bakterii Gram-ujemnych.
ho2c
c—ch2ch2ch2
Penicylina N
h2n
Penicylina T
Działanie pizeciwbakteiyjne względem penicyliny G Gram-dodatnie Gram-ujemne Gram-dodatnie Gram-ujemne
1 % Większa
Taka sama 2-4 razy większa
Rysunek 14.35. Wpływ grup hydrofobowych łańcucha bocznego na działanie przeciwbakteryjne