74930 skanuj0039 (110)

Ostatnie ogniwo to skuteczna opieka po resuscytacji, której celem jest optymalizacja funkcji życiowych mózgu i serca.

Celem rehabilitacji chorego z zespołem pourazowego uszkodzenia pnia mózgu jest likwidacja lub redukcja ubytków i zaburzeń funkcjonalnych oraz pomoc w procesie dostosowania się pacjenta do życia w związku z jego ograniczeniami.

Działania o charakterze diagnostycznym, terapeutycznym i prognostycznym składają się na kompleksowe ujęcie rehabilitacji. Zarówno z punktu widzenia indywidualnego, jak i ze społecznego chory po przebytym pourazowym uszkodzeniu pnia mózgu jest osobą niepełnosprawną.

Podstawy modelu rehabilitacji tych chorych tworzą:

-    pojęcie kompleksowej reorganizacji zaburzonych systemów funkcji mózgu,

-    koncepcja Polskiej Szkoły Rehabilitacji (Dega),

-    podejście strategiczne ukierunkowane na cel.

Zjawisku kompleksowej reorganizacji systemów funkcjonalnych mózgu sprzyja:

-    plastyczność tkanki nerwowej (Bacha),

-    ogólnobiologiczne mechanizmy kompensacji i adaptacji zmienionego patologicznie

ustroju człowieka,

-    mechanizmy integracji społecznej (Finkelstein).

Tworzenie się wypustek monokomórkowych wg Bachy może występować jako: regeneracja, reaktywność i kompensacja. Plastyczność tkanki nerwowej zależna jest także od jej stymulacji i treningu chorego.

Kompensacja opiera się na wzmocnieniu lub tworzeniu nowych wypustek aferentnych w obrębie poszczególnych analizatorów. Odbywa się ona w oparciu o działanie sił zastępczych ustroju. Wyrównanie powstałych strat może nastąpić poprzez długotrwałe pobudzenie ćwiczeniami.

Należy zwrócić uwagę na to, iż nowe połączenia tworzą się powoli i wymagają długotrwałego i systematycznego treningu, zanikają natomiast przy przerwaniu ćwiczeń.

Wyróżnia się kompensację samoistną (zautomatyzowane i biologicznie uwarunkowane działanie organizmu) i ukierunkowaną (mobilizacja wszystkich sił ustroju poprzez wykształcenie prawidłowego stereotypu określonych czynności).

Podstawą adaptacji chorego z zespołem pourazowego uszkodzenia pnia mózgu stanowią zjawiska plastyczności tkanki nerwowej i kompensacji.

Z kolei integracja wg Finkelsteina oznacza aktywne uczenie się nowych sposobów życia przez osobę niepełnosprawną oraz wychowanie jednoczesne społeczeństwa do przyjęcia takiej osoby na równych prawach.

140