skanuj0093 (29)

166 B. Cieślar

Na rys. 4.16.2 pokazano wykresy sił wewnętrznych, sporządzone na podstawie ułożonych funkcji i obliczonych charakterystycznych wartości tych funkcji, tzn. wartości rzędnych funkcji, niezbędnych do poprawnego narysowania ich wykresów (por. poprzednie przykłady).

Rys. 4.16.2

IV. Zginanie proste_

167

W podobny sposób, jak w poprzednich przykładach obliczono:

•    współrzędne środka masy;

- moment bezwładności względem osi „X”;

•    wskaźnik wytrzymałości. *

Powyższe wartości są odpowiednio

równe (rys. 4.16.3):

Xos — 0; yos — t;

J_x = 68t⁴; W_x = 13,6t³. Dopuszczalne obciążenie „q” obli-

czarny z warunku:

m

X

W tym przypadku:

max er ^ fd.

Rys. 4.16.3

A zatem:

2qa² < 13,6^-fc,

stąd, po podstawieniu danych liczbowych, otrzymujemy: q £ 0,03825 MN/m.

Tak więc dopuszczalna wartość „q” nie może przekroczyć 38,25 kN/m, przy czym wartość siły skupionej „P” musi dokładnie się równać 2qa.

Belka wolnopodparta o przekroju poprzecznym w postaci dwuteownika

walcowanego (I NP 180) była obciążona równomiernie (rys. 4.17.1), z intensywnością q. Belkę obciążono dodatkowo dwiema siłami P. Jaka musi być szerokość “b" stalowej nakładki wzmacniającej o grubości 14 mm i na jakiej długości należy ją zastosować, aby nie została przekroczona wytrzymałość obliczeniowa? Dane: q = 10 kN/m, P = 15 kN, f_d = 215 MPa.

Dla 1180 odczytano z tablic J* = 1450 cm⁴, W« = 161 cm³, F = 27,9 cm².