134__B. Cieślar
Największe naprężenia wystąpią (rys. 4.2.2c) w punkcie najbardziej odległym od osi obojętnej (x), a zatem w wierzchołku leżącym na osi symetrii. .
Korzystając ze wzoru (IV-6) mamy:
j*=-36 : y^=§h=0’08m;
<100,
0max^fd;
0,2P-0,08 0,08-0,123 36
a stąd:
P< 0,048 MN.
A zatem dopuszczalna wartość sHy P wynosi 48 kN.
Rys. 4.2.2
|4.3. jj Jak duży powinien być parametr „a” przekroju poprzecznego belki pokazanej na rys. 4.3.1, aby belka posiadała odpowiednią nośność? W obliczeniach przyjąć: P = 100 kN, q = 25 kN/m, fdr = 50 MPa, f* = 150 MPa.
Rys. 4.3.1
IV. Zginanie proste__135
Rozwiązanie
4.3.1. Wyznaczenie położenia środka masy (rys. 4.3.2d) w układzie współrzędnych xy.
Ponieważ przekrój posiada oś symetrii, to na niej znajduje się środek masy. A zatem:
x©s= Oj
_ F1y1 + F2y2 4a2 • 0,5a + 2a2 • 2a y“ F 6a2
4.3.2. Obliczenie momentu bezwładności względem osi głównej, centralnej „X”:
Jx = 4a^3 +4a2(0,5a)2 + a^3 +2a2(a)2 = 4a\
4.3.3. Oddziaływania podpór (rys. 4.3.2a):
IMa=°; q-4-2+P-6-Vb -8 = 0;
£Mb=0; -q-4-6-P-2-Va -8=0;
stąd:
VA = 100 kN; VB= 100 kN.
4.3.4. Siły wewnętrzne Przedział I z e (0;4)
M(z)= V z - 0,5qz2 = 100z - 12,5z2;
M(0)= 0; M(4)= 200 kNm;
T(z)= VA - qz= 100 - 25z;
T(0)= 100 kN; T(4)= 0; Mmax = M(4).
Przedział II z e (2;4)
M(z)= V z - P(z-2)= 100z -100(z-2);
M(2)= 200 kNm; M(4)= 200 kNm;
T(z)= -VB + P= 0.
Przedział III ze (0;2)
M(z)= Vb z= 100z;
M(0)= 0; M(2)= 200 kNm;
T(z)= -VB = -100 kN.
Wykresy funkcji pokazano na rys. 4.3.2b,c.