72723 skanuj0057 (13)

72723 skanuj0057 (13)



94 B. Cieślar

Największe naprężenia styczne występują w punktach leżących w połowie dłuższych boków prostokąta i obliczamy je za pomocą wzoru:

gdzie:

W0 = ab2h, tzw. zastępczy wskaźnik skręcania, b - długość krótszego boku prostokąta, h - długość dłuższego boku prostokąta, a - współczynnik zależny od h/b, wg tabeli IMA.

Maksymalne naprężenia styczne w połowie krótszego boku obliczamy za pomocą wzoru:

^ma^YW    iPfl

gdzie y jest współczynnikiem, wg tabeli IIIA.

Tabela IIIA

h/b

1,0

1,2

1,4

1,6

1,8

2,0

2,5

3,0

4,0

6,0

8,0

>10

a

0,208

0,219

0,228

0,234

0,240

0,246

0,258

0,267

0,282

0,299

0,307

0,333

P

0,140

0,166

0,187

0,204

0,217

0,229

0,249

0,263

0,281

0,299

0,307

0,333

Y

1,000

0,932

0,865

0,845

0,821

0,796

0,774

0,753

0,745

0,743

0,742

0,742

Wzajemny kąt obrotu dwóch przekrojów, odległych od siebie o „I”, przy założeniu, iż Mj/GJo jest stałe, obliczamy ze wzoru:

iJfft    OH-12)

GJ0

gdzie:

J0 = pb2 h,

p - współczynnik, wg tabeli IIIA.

III.3. SWOBODNE SKRĘCANIE PRĘTÓW CIENKOŚCIENNYCH

Cechą charakterystyczną przekrojów prętów cienkościennych jest mała grubość ścianki przekroju (8|) w porównaniu do długości jego konturu (rys. III-5).

Pręty cienkościenne dzielimy na:

-    pręty o przekroju otwartym (rys. Ill-5a, b, c, d),

-    pręty o przekroju zamkniętym (rys. Ill-5e, f, g).

tu


E


t-r

et


m


S


m


Ul


Rys. II1-5



111.3.1. PRĘTY O PRZEKROJU OTWARTYM

Jeżeli przekrój poprzeczny pręta ma kształt otwarty (rys. III-6) i składa się z długich, a cienkich prostokątów lub można go, z wystarczającą dokładnością zastąpić prostokątami (dwuteowniki, ceowniki itd.), to moment bezwładności możemy obliczyć za pomocą wzoru:

r fw*

gdzie

bj, hi - długości odpowiednio krótszych i dłuższych boków prostokątów, na które można rozłożyć przekrój.

Współczynnik r\ zależy od rodzaju przekroju i dla kształtowników walcowanych przyjmuje wartości:

kątownik-r| = 1,10, dwuteownik - r| = 1,20, ceownik -r\= 1,12, teownik - r\ = 1,15.

Dla przekrojów złożonych z prostokątów można przyjąć rj = 1,0.

Największe naprężenia styczne występują w połowie dłuższego boku prostokąta o największej grubości bmax. a ich wartość obliczamy ze wzoru:


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
skanuj0077 (29) 134__B. Cieślar Największe naprężenia wystąpią (rys. 4.2.2c) w punkcie najbardziej o
skanuj0124 (11) 228 B. CieślarAc Największe naprężenie wystąpi zatem w punkcie I przekroju, w którym
skanuj0121 (13) 222_ B. Cieślar rozciągania (ściskania) i dwóch zginań prostych. Wzór do obliczania
skanuj0146 (13) 272___B. Cieślar Parametry przekroju (rys. 7.2.4), niezbędne do obliczenia naprężeń,
skanuj0095 (28) 170 B. Cieślar Sprawdzenie naprężeń: 214,64<fd = 215 MPa. Oma* W, = 139,42 + 25,3
skanuj0153 (13) 286 B. Cieślar Punkt B 100 MPa; <y2 = 200 MPa; oy = -50 MPa; tan 2a = 2-100 _ 200
skanuj0154 (13) 288 B. Cieślar A
skanuj0056 (13) 92 B. Cieślar 92 B. Cieślar dz. Iloczyn GJ0 nazywamy sztywnością skręcania. Jeżeli o
skanuj0113 (24) 206 B. Cieślar Funkcja naprężeń:(D gdzie: x, y - współrzędne punktu, w którym oblicz

więcej podobnych podstron