206
B. Cieślar
Funkcja naprężeń:
gdzie:
x, y - współrzędne punktu, w którym obliczamy naprężenie;
Jx = 3060cm4;
Jy = 162cm4.
Znak przed Mx(z) we wzorze (1) wynika ze zwrotu wektora Mx(z), który jest przeciwny do dodatniego zwrotu osi „x".
Ponieważ linia obojętna przechodzi przez tę ćwiartkę układu współrzędnych, w której znajduje się wektor momentu zginającego, to z jej położenia wynika, iż w każdym przekroju największe naprężenia wystąpią w punktach I i ii. Współrzędne tych punktów są następujące:
I - (0,5s;0,5h); II - (-0,5s;-0,5h),
gdzie: s = 9,8 cm (szerokość stopki dwuteownika), h = 22 cm (wysokość).
Jeżeli powyższe współrzędne podstawimy do wzoru (1), to obydwa składniki będą mieć znak (punkt I) lub (punkt II). Chcąc obliczyć największą wartość naprężenia wystarczyłoby znaleźć taki przekrój, w którym momenty M* i My osiągają największą wartość. Jak widać to z wykresów tych momentów, takiego przekroju w żadnym z dwóch przedziałów nie ma. Największe naprężenie wystąpi zatem na granicy obydwu przedziałów lub będzie to ekstremum wewnątrz przedziału BC. Jeżeli w przedziale BC będzie ekstremum a, to z fizycznego sensu zadania wynika, iż będzie to wartość największa. Przesuwając się wzdłuż belki, od miejsca wystąpienia ekstremum w kierunku podpory C, naprężenia muszą maleć (cc « 0).
Poszukujemy ekstremum funkcji o(z) w przedziale BC, dla punktu II przekroju,
, . (0,5qlz - 0,5qz2) • 0,5h 0,25Pz-0,5s
wy
Warunek konieczny istnienia ekstremum funkcji:
dz
a stąd: z0 = 2,84 m; z e (0;3).
V. Zginanie ukośne__
207
Tak więc:
[0,5 -10 • 10"3 • 4 -2,84 - 0,5 • 10 • 10“3(284)2] • 0.11
W soeolo15-+
0,25 • 4 • 10"3«2,84 • 0,049 +-162-10~8--= 146,114 MPa
Największe naprężenie normalne w belce wynosi 145,114 MPa.
5.6,;- W przekroju poprzecznym pręta (rys. 5.6.1) działa moment zginający „M”. Określić jego wartość i położenie wiedząc, iź naprężenia w punktach I i II są równe: en = 100 MPa, on = -200 MPa.
Rozwiązanie
Moment M (rys. 5.6.1) rozkładamy na dwa składowe momenty wzdłuż osi x i y o wartościach równych odpowiednio Mx =Mcos<p i My = Msin<p. Wtedy funkcja naprężeń ma postać:
gdzie:
jx =r ?P:30-3 = 15000 cm4; 36
48
x, y - współrzędne punktu, w którym obliczamy o;
. My sintp = ~ M
Naprężenie w punkcie l-(-0,1; -0,1):
Mx(-0,1) -My(-0'1)_= 100
15000-10”8 5000-10"8
Naprężenie w punkcie ll-(0,T,-0,1):
15000-10-8 5000-10
=-200.