250 B. Cieślar
Aby w murze nie wystąpiły naprężenia rozciągające, linia obojętna nie może dzielić pizekroju na dwie części (rys. 6.12.1b), czyli:
|x| > 0,19, a stąd: L < 0,8664m.
Określenie dopuszczalnej wysokości muru z warunków:
max
max
Z warunku (1) otrzymujemy:
6,84L10~3 O^-O/IS-IO"8 1fi.
0,38 0,004573 ’ ’
0.020776L2 + 0,018L - 1,8 ś 0;
L e (-9,336; 8,885).
Z warunku (2) otrzymujemy:
634L-10-3 0,5L2-0,19-10"3 ^n2.
0,38 0,004573
0.020776L2 - 0,018L - 0,2 < 0;
L e (-2,700; 3,566).
Ponieważ interesuje nas rozwiązanie dla L > 0, to z nierówności (1) i (2) wynika, iż dopuszczalna wysokość muru wynosi Lmax3 3,566 m. Należy tu przypomnieć, że dla L <, 0,8664 m w przekroju a - a nie wystąpią naprężenia rozciągające.
W rozwiązaniu nie sprawdzano stateczności muru.
W zadaniach 6.13 do 6.23 należy wyznaczyć rdzeń przekroju.
Tok postępowania przy wyznaczaniu rdzenia będzie następujący:
1) wyznaczenie współrzędnych środka masy (x's,y'8);
2) obliczenie momentów bezwładności i momentu dewiacji względem osi centralnych (Xo, y0);
3) określenie położenia osi głównych, centralnych (x, y);
4) obliczenie wartości głównych, centralnych momentów bezwładności i kwadratów promieni bezwładności;
5) obliczenie współrzędnych wierzchołków konturu przekroju w układzie osi głównych, centralnych za pomocą wzorów:
x = Xo cosp + y0 sinp, y = - Xo sinp + y0 cosp,
VI. Zginanie z rozciąganiem (ściskaniem) osiowym... gdzie:
Xo, Yo - współrzędne wierzchołków w układzie (x0, y0), p - kąt odmierzany od osi x0 do osi x przeciwnie do ruchu wskazówek zegara jako dodatni;
współrzędne wierzchołków konturu można również odmierzyć na rysunku przekroju wykonanego w odpowiedniej skali;
6) obliczenie, według wzorów (VI-4), współrzędnych punktów przecięcia się prostych ograniczających rdzeń z osiami x, y lub też wkreślenie tych prostych w inny, znany sposób.
Alternatywnie, za pomocą wzorów (Vł-3), można obliczyć współrzędne wierzchołków rdzenia.
Przedstawiony tok postępowania pokażemy na przykładzie zadania 6.13.
6.13.
Wyznaczyć rdzeń przekroju pokazanego na rys. 6.13.1.
Rys. 6.13.1
Rozwiązanie
1. Obliczenie współrzędnych środka masy w układzie (x\ y1).
W tym celu figurę dzielimy na dwie składowe o środkach w punktach Si i S2. Fi m 9a2; F2=18a2; Si(-a;2a); S2(2a;2a); F = 27a2;