P1021087 (2)

I. Objawienie: Biblia

pisma Nowego Testamentu

Lata po	Ewangelie i Dzieje	Listy św. Pawła	Inne pisma
	Apostolskie
51		1 i 2 do Tesaloniczan (do Filipian?)
56		1 do Koryntian
57		do Galatów 2 do Koryntian
57/58		do Rzymian	list Jakuba
58
67-63		(do Filipian?) do Kolosan do Efezjan do Filemona	1 list Piotra
64
64-65 65	Marek	1 do Tymoteusza	list do
		do Tytusa	Hebrajczyków
67		2 do Tymoteusza
68-70	Mateusz Łukasz Dzieje Apostolskie		list Judy 2 list Piotra
70-80			Apokalipsa
90-100	Jan		2    list Jana 3    list Jana 1 list Jana

Rozdział II

Natchnienie biblijne i prawda Pisma Świętego

Fakt natchnienia biblijnego

Choć na stronach Starego Testamentu nie ma żadnej wyraźnej wzmianki o natchnieniu, istnieje wiele fragmentów, które o nim napomykają. Dowiadujemy się na przykład, że to na rozkaz Boga napisał Mojżesz Księgę Przymierza (Wj 24,4 n.; 34,27) i że Jeremiasz wyłożył w księdze wyrocznie Jahwe (Jr 30,2; 36,2). Żydzi przyjmowali potrójny podział swych świętych ksiąg i wierzyli, że wszystkie one pochodzą od Boga. Tak więc Tora uchodziła za słowo Boże, również Prorocy głosili słowo Boże; części te, wraz z Pismami, stanowią „księgi święte” (1 Mch 12,9). Kościół chrześcijański odziedziczył te Pisma święte i uznał ich święty charakter. Już Jezus przytaczał je jako słowo Boże (Mt 22,31; Mk 7,13; J 10,34 n.). Podobnie czynili też apostołowie (Dz 1,16; 4,25; 28,25). Argumenty można było opierać na Piśmie Świętym jako Boskim autorytecie (Rz 3,2; 1 Kor 14,21; Hbr 3.7; 10,15). Istnieją dwa teksty klasyczne: drugi list do Tymoteusza 3,16 oraz drugi list św. Piotra 1,21, które - powołując się na Stary Testament - rozważają kolejno zakres i naturę natchnienia.

Wiara Kościoła w Boskie natchnienie Pisma Świętego uwidacznia się także jasno - od najwcześniejszych czasów - w tradycji Ojców oraz nauce teologów wszystkich wieków, całkiem niezależnie od wszelkich specjalnych oświadczeń. Najwcześniejsi Ojcowie - żyjący w II w. - nazywali Pismo Święte „wyroczniami Bożymi” spisanymi „pod dyktando Ducha Świętego”, który używał natchnionych pisarzy jako „narzędzi”. Późniejsi pisarze mówili o Duchu Świętym jako „autorze” Pisma Świętego i utrzymywali, że oba Testamenty są natchnione przez Ducha. Naukę Ojców o natchnieniu można streścić w dwu zdaniach: a. autorem Pisma Świętego jest Bóg (Duch Święty); b. autor ludzki jest narzędziem Boga.

Wraz z tradycją Ojców istnieje szereg wypowiedzi ze strony Kościoła; możemy w nich prześledzić stały rozwój oraz rosnącą precyzję. Aż do V w. Kościół zajmował się głównie określaniem i bronieniem zakresu oraz treści