sryle w archH2

symbole chrześcijańskie

monogram Chrystusa z Alfą i Omegą, medalion wczesno-

nhr7psriiański

lewa (= północna, a zatem w czasach wczesnochrześcijańskich zwrócona ku poganom) strona kościoła i ołtarza, po której odczytywało się słowa Ewangelii. Jest także nazywana stroną kobiet. Naprzeciw niej znajduje się —> strona epistoły. 6691 strop, zespół konstrukcyjny rozdzielający w pozio-mie kondygnacje budynku lub zamykający go od góry, stanowiący płaskie przekrycie wnętrza. 670] strotere: 1) kamienna belka w belkowaniu świątyni	754	729	737	786
greckiej, 19, 14, 2) płaska dachówka grecka, 14. ___67jJ strzecha budowlana, pierwotnie warsztat, później	490	161	76	458
wspólnota budowniczych i kamieniarzy pracujących przy wznoszeniu kościoła w średniowieczu (w Niemczech, Francji, Anglii Współdziałanie architekta, murarza i rzeźbiarza wyjaśnia wrażenie jednolitości katedr średniowiecznych. Z głównych strzech niemieckich w Strasburgu, Kolonii, Wiedniu, Ratyzbonie i Bernie oraz licznych mniejszych strzech im podlegających wywodzą się początki ,,wolnomularstwa” (wolność od ograniczeń cechowych!). Wraz ze schyłkiem budownictwa katedralnego w XV w. strzechy budowlane zostały stopniowo wyparte przez budowniczych cechowych i cechy. Zob. też 150. 6721 strzelnica, wąski otwór w murze obronnym z roz-	722	497	671	690
glifieniem po stronie wewnętrznej, pozwalającym na prowadzenie ostrzału z broni ręcznej z szerokim kątem pola rażenia, 305 n., 297. 6731 studnia, ujęcie wodne w obudowie, od czasów	341	357	116	313
antyku stanowi element architektoniczny, bogato dekorowany. Ważniejsze formy: nimfeum, 292* (gr. nymphai-	1	1	1	1
on), poświęcone nimfom, osiągające często wielkie rozmiary budowle rzymskie, stanowiące oprawę źródeł albo miejsc rozdziału wody płynącej z —> akweduktów. W at-rium chrześcijańskiej —> bazyliki i wirydarzu —> klasztoru stała często fontanna z czaszą. W gotyckiej fontannie	2,3	2,3	2,3	2,3
z trzonem* woda wypływa bokiem z bogato zdobionego postumentu (często z figurami i zwieńczeniem), trafiając do okrągłego albo wielokątnego basenu. Jako „piękny zdrój” fontanna taka stała na rynkach miast średniowiecznych. Renesans w Niemczech zachował formę fontanny z trzonem - teraz bez zwieńczenia, natomiast w krajach romańskich pierwszeństwo ma klasyczna forma fontanny z czaszą. W okresie baroku studnie chętnie dekorowano postaciami znanymi z antycznej mitologii morza: Posejdonem, trytonem, najadami, morskimi rumakami; w parkach budowano sztuki wodne z kaskadami i fontannami. Studnie wyciągowe, 299* (żuraw), 359* (kołowrót ręczny). \| 6741 stylobat, najwyższy stopień —> stereobatu (podstawy	757	747	744	782
świątyni antycznej), na którym stoją kolumny, 15*. 6751 stylos, trzon kolumny antycznej świątyni.	758	381	745	793
676; sudatorium. pomieszczenie do kąpieli parowej	759	749	746	794
w rzymskich —> termach. 6771 suppedaneum, podnóżek na —> krzyżu Chrystusa*.	760	750	747	795
67x1 supraporta (wł. = nad drzwiami), malowane lub	728	264	705	747
płaskorzeźbione pole dekoracyjne nad drzwiami. Barok, rokoko, klasycyzm, 324, 477. 6791 sygnaturka*, wysmukła wieżyczka (przeważnie	670	456	156	433
z drewna) na kalenicy dachu. Wprowadzona przez cyster-