• bezpośrednie przekazywanie do produkcji leśnej wyników prac hodowlanych;
• możliwość tworzenia odmian dla określonych celów (np. odpornych na określone zagrożenia, nadających się szczególnie na surowiec tartaczny, celulozowy lub inny, przydatnych na choinki itp.);
• niezależność od lat nasiennych;
• możliwość opra-cowania bardziej precyzyjnej regionalizacji nasiennej; •łatwiejsze prace hodowlane nad gatunkami rzadko lub nieregularnie obradzającymi nasiona;
• rozmnażanie roślin z małej ilości kosztownych nasion;
• produkcja jednorodnego materiału sadzeniowego;
• kontrolowanie zmienności genotypowej i fenotypowej (gdyż zmienność genetyczną można zmniejszać i zwiększać);
• racjonalizacja pielęgnacji lasu (gdyż znane są właściwości użytych