60. Mlecza) welnianka (Lacta-rius terminosus). Z racji podobieństwa do rydza często nazywany jest rydzem fałszywym lub trującym. Wysętpuje zarówno w drzewostanach iglastych, jak i liściastych. Należy do mniej pospolitych gatunków. Owocuje jesienią. Od rydza mlaczaja różni się tym, że ma brzegi kapelusza pokryte delikatnym puszkiem. Gatunek niejadalny, uszkodzony wydziela silnie piekące mleczko.
61. Mleczaj chrząstka (Lactarius vellereus). Jeden z najpospolitszych gatunków. Rośnie jesienią aż do wystąpienia przymrozków. Spotykany jest zwłaszcza w lasach liściastych o dużej wilgotności gruntu. Owocniki są duże, białe. Brzegi kapelusza są silnie podwinięte, trzon krótki i gruby. Z miejsc uszkodzeń wypływa białe, silnie piekące mleczko, przez co gatunek ten staje się nieju-
62. Goryczak żółciowy (Tylopi-lus felleus). Występuje najczęściej lałem i jesienią w lasach sosnowych o wilgotnej glebie. Wyglądem przypomina prawdziwka. Owocniki mają kapelusz od góry zabarwiony na kolor żółtobrązo-wy, a od spodu różowy, co stanowi ważną cechę rozpoznawczą. Trzon jest gruby, przykryty jakby siateczką żyłek. Pomimo gorzkiego smaku nie wykazuje właściwości trujących.
111