,lnko lepiszcza nieorganiczne niekiedy stosuje się gips i siarkę nlmnontarną. Jak wykazały doświadczenia, wprowadzenie siarki do mas zmienia ich wytrzymałość jednak w nieznacznym ulopniu1.
Użycie gipsu powoduje konieczność wprowadzenia do mas pewnej Ilości wody, co jest bezwarunkowo niepożądane w przypadku, gdy w masie znajduje się równocześnie sproszkowany metal.
§ 5. ZAWARTOŚĆ LEPISZCZA W MASIE
Lepiszcze wprowadza się do mas pirotechnicznych w ilości II)—12%. Należy pamiętać, że wszystkie lepiszcza organiczne spełniają w masie również rolę substancji palnych, a zatem do spalenia wymagają odpowiedniej ilości utleniacza.
Ponadto wprowadzanie do mas lepiszcz, a zwłaszcza kalafonii 1 żywiczanu wapnia, wpływa wybitnie na zwolnienie procesu palenia. Dlatego w celu otrzymania masy o odpowiedniej prędkości IMillenia stosuje się niekiedy lepiszcza w ilości przekraczającej nawet 10—12%).
W tablicy 12 podano zależność między wytrzymałością prasowanej masy a ilością wprowadzonego lepiszcza przy ciśnieniu pracowania wynoszącym 3000 kG/cm2.
Tablica 12
Wpływ lepiszcza na wytrzymałość masy (badano gwiazdki o średnicy i wysokości 20 mm)
Skład masy w °/0 |
Graniczna wytrzymałość na ściskanie kG/cm''1 |
Zwiększenie wylrzymałości masy utlcniacz-niclal 0/ 1 0 | ||
lin (NOj)j |
Pył alumi niowy |
Iditol | ||
80 |
20 |
0 |
288 |
0 |
78 |
20 |
2 |
408 |
-|-42 |
70 |
20 |
4 |
400 |
■| oo |
74 |
20 |
6 |
530 |
-184 |
72 |
20 |
8 |
502 • |
+05 |
Zwiększenie zawartości lepiszcza w masie ponad 10—12%> powiększa nieznacznie . wytrzymałość elementów ogniowych.
Największy wpływ na wzrost wytrzymałości mas mają te lepiszcza, które zostały wprowadzone w postaci roztworów w odpowiednim rozpuszczalniku (lakiery).
Bibliografia
1. 1. P. Łosiew, G. S. Piętro w: Chiviija iskusstwiennych smół, Gos-chimizdat, Moskwa—Leningrad 1951.
2. W. S. K i s i e 1 e w: Olifa i laki. Goschimizdal, Moskwa 1940.
3. K. A. Andrianow, D. A. K a r d a s z o w: Prakticzeslcije raboty po iskusstwiennym smołam i plastmassam, Goschimizdal, Moskwa — Leningrad 1946.
4. A. I. Lazariew, M. F. Soroki n: Sintieticzeskije smoły dlja la
ków, Goschimizdal, Moskwa—Leningrad 1953.
5. W. J. Sm i r no w: Pirotiechniczeskije matierialy, Oborongiz, Mo
skwa 1939.
6. I. Szajbę r: Chimija i tiechnołogija iskusstwiennych smól, Goschimiz-dat, Moskwa—Leningrad 1949.
7. P. Power s: Sintieticzeskije smoły i kauczuki, Goschimizdat, Moskwa—Leningrad 1948.
8. G. Krejczer: Asfalty, bitumy i pęki, Gosslroizdat, Leningrad 1939.
9. K. Eliss: Chimija sintieticzeskich smól, t. 1 i 2 Goschimizdat, Mo
skwa 1940.
10. Sbornik standartow i tiechniczeskich uslowij na plastmassy, Goschimizdat, Moskwa 1950.
11. A. L. Kozłowski j: Proizwodstwo i pierierabotka sintieticzeskich smól, Rosgizmiestprom, Moskwa 1949.
12. A. J. Drinberg: Tiechnołogija plenkoobrazujuszczich wieszczestw. Goschimizdat, Moskwa 1948.
Jest to słuszne jedynie wtedy, gdy masy prasuje się na zimno; w razie prasowania mas na ciepło, w temperaturach bliskich temperatury topnienia Nlurki, obecność jej wyraźnie zwiększa wytrzymałość mas.