Mięśnie gładkie znajduje się w nai/ątlat li trzewnył h, lakii h jak jelita, f>ę< herz, ma< i< .1, naczynia krwionośne. Narządy te leżą w głębi tkanek, przykryte zwykle warstwami mięśni prążkowanych. Napięcie skierowane do trzewi musi pokonać ich opói elektiyczny. Mięśnie gładkie wykazują małą zdolność akomodacyjną, a zatem mogą hyc pobudzane impulsami trójkątnymi. Pozwala to „przekroczyć" napięciem impulsowym mięśnie prążkowane bez ich pobudzenia i umożliwia wybiórcze pobudzenie mięśni gładkich. Pobudzenie do skurczu mięśni gładkich wymaga stosunkowo długich czasów impulsów i kilkukrotnego ich powtórzenia.
Najwięcej doświadczeń praktycznych zebrano przy leczeniu zapaić. Do pobudzenia peryslaltyki jelita grubego w przypadkach zaparć alomcznych stosuje się impulsy o czasie trwania od 300 do 500 ms, podawane z częstotliwością 1 0,5 I Iz, tj. z pizerwą między impulsami wynosząt ą od 500 do I 500 rns. W zaparć iach \pasly-cznych stosuje się impulsy trwające od 100 do 200 ms z częstotliwością od 0.4 do 0.3 I Iz, tj. z przerwą między impulsami trwającą od 1000 do 2000 ms.
W obu pr/ypadkac h elektrodę c zynną, podłużną, zakrzywioną odpowiednio do przebiegu okręzmcy, układa się na brzuchu, a dużą (10 x 35 cm) elektrodę bierną wzdłuż kręgosłupa w okolicy lędźwiowo-krzyżowej. Podaje się natężenia subrnaksy-malne, według odczucia pacjenta. Zabieg trwa od 20 do 50 min. Wykonuje się go co dzień przez 5 dni, następnie 5 razy co drugi dzień. Taką serię zabiegów można powtórzyć po kilkunastodniowej przerwie.
Dokonuje się także skutecznej eleklroslymulac ji w pooperacyjnej atonii pęcherza. Podaje się impulsy trójkątne o t„„p = 200 ms, z częstotliwością od 0,5 do 0.3 Hz. co znaczy, żc przerwa między nimi trwa od I do 3 s. Anodę umieszcza się nad S|jojeniem łonowym, katodę na kroczu między odbyłem a narządem płciowym. Czas zabiegu wynosi od 20 do 30 min. Przeprowadza się go co dzień, do 15 razy.
W nictrzymaniu moczu u doiosłych, z powodu niewydolności zwierał zy, zwłaszcza pooperacyjnej, stosuje się impulsy o timp - 50 do 150 ms, z częstotliwoś c ią od 1 do 2 Hz, przez 20 min. Ułożenie elektrod, czas zabiegu i częstotliwość jak w atonii pęcheiza.
Wykorzystywano również elektrostymulację w przypadkach zbyt słabych bóh porodowych, przy endokrynologicznie dojrzałej ciąży. W takiej sytuacji należy stosował dawki nad progowe, a elektrodę umieszczać na podbrzuszu i w okolicy
krzyzowe|.
Elektroteiapię sena może wykonywać tylko kardiolog, a niektóre zabiegi pielęgniarka lub fizjoterapeuta na jego zlecenie. Zabiegi te wykonuje się za pomocą specjalistycznej aparatury kardiologicznej.
W kardiologii należy rozróżnił dwie grupy działań elektroterapeutycznych: defibrylacje i elektrostymulacje.
214