str (2)

MED

Nie wiesz o niczym, nie pisałam ci...

REKTOR

Pan nie wie nic o pomniku?

PRZEWODNICZĄCY Niezadługo odsłaniamy.

JAN

Nie wiem nic... Byłem daleko. Nie czytałem gazet...' To nadzwyczajne...

REKTOR

Kochany uczniu, wiesz chyba, jako historyk, że w tym roku upływa pięćdziesiąt lat od chwili bohaterskiej śmierci kapitana Nuta.

PRZEWODNICZĄCY

Więc miasto nasze, które jest jego kolebką...

JAN

Nadzwyczajne...

MED

pilnie i niemal z przestrachem patrząc na Jana Dlaczego mówisz «nadzwyczajne»?

Wszyscy patrzą zainteresowani, dlaczego wiadomość o pomniku wywarła na przybyłym takie wrażenie.

JAN

ocknął się, spostrzegł książkę Rektora, czyta napis na okłada

«Kapitan Nut». (bierze książkę, otwiera) Ach, to biografia kapitana Nuta, pisana przez pana rektora...