lorów hsv. Dla uzyskania innnych kolorów można zdefiniować własną macierz. Należy' dodać, że wektor [0 0 0] oznacza kolor czarny, zaś [ 1 1 1 ] kolor biały. Polecenia pomocnicze dla wykresów trójwymiarowych obejmują dodatkowo komendę colorbar ( 'horiz ' | ' vert' ) pozwalającą na dodanie do wykresu poziomego lub pionowego słupka z wyskalowaniem jego kolorów w ramach mapy kolorów .
3.6.4. Pod wy kresy
Funkcja subplot pozwala na wyświetlanie wielu wykresów w jednym oknie i wydrukow anie ich na jednej kartce papieru. Wpisanie
subplot(m,n,p)
podzieli okno rysunku na macierz m na n małych podwykresów i zaznaczy wykres p jako bieżący. Wy kresy są ponumerowane wzdłuż pierwszego górnego wiersza okna rysunku, następnie drugiego wiersza i tak dalej. Działanie tej funkcji łatwo prześledzić na przykładzie programu wykreślającego dane w czterech różnych podobszarach okna wykresu: t = 0:pi/10:2*pi;
[X,Y,Z] = cylinder(4*cos(t)); subplot(2,2,1); mesh(X) subplot(2,2,2); mesh(Y) subplot(2,2,3); mesh(Z) subplot(2,2,4); mesh(X,Y,Z)
Instrukcja cylinder (r,n) generuje powierzchnię walca o wysokości równej 1, podzielonej na ilość odcinków równą rozmiarowi wektora r. Na n części lub domyślnie na 20 kątów dzielony jest pełny kąt obrotu. Promień tej powierzchni jest funkcją indeksu wektora r. Współrzędne tej powierzchni są wyznaczane w węzłach. Powierzchnię kulistą można uzyskać przy' pomocy polecenia sphere.
Polecenie mesh(u) rysuje współrzędne wektora u na siatce o rozmiarach 2n*2n (n jest rozmiarem wektora u), zaś mesh(x,y, z) rysuje powierzchnię boczną cylindra. Działanie tego programu przedstawiono na rysunku 3-7.
Jako ćwiczenie proponuje się wykonanie wykresu wszystkich czterech płatków z rysunku 3-1 jako podwykresów z krzywymi w różnych kolorach.
49