wytyczne0

Wytyczne projektowania skrzyżowań drogowych - cz I

Zatoka autobusowa z otwartym wjazdem może być krótsza i umożliwia skrócenie dojść pasażerów w przypadku przesiadek. Ponieważ takie rozwiązanie wiąże się z uy>-dlużeniem przejścia przez jezdnię i pogorszeniem warunków widoczności pieszych na drogę, dlatego jest ono dopuszczalne przy stosowaniu sygnalizacji świetlnej. W przypadkach braku sygnalizacji, mimo wydłużenia przejścia i ograniczeń widoczności przez stojący autobus, warunki bezpiecznego przekraczania jezdni może zapewnić wyspa azylu dla pieszych. Umożliwia ona przechodzenie pieszych na raty i właściwą ocenę sytuacji na obydwóch kierunkach ruchu bez utrudnień ze strony autobusu stojącego w zatoce.

Rys. 5.11.2. Schemat geometrii zatoki autobusowej z otwartym wjazdem

5.11.9.    Do konstrukcji zatoki autobusowej mogą być wykorzystane utwardzone pobocza, jeśli występują one na wylotach Sub wlotach skrzyżowania. Parametry takiej zatoki należy przyjmować zgodnie wymaganiami p. 5.11.5 i p, 5.11.6, z zastrzeżeniem p. 5.11.10. W części zatoki obejmującej utwardzone pobocze jej wyznaczenie powinno być wykonane za pomocą oznakowania poziomego lub przez zmianę rodzaju nawierzchni. Na odcinku poprzedzającym zatokę autobusową utwardzone pobocze powinno być wyłączone z ruchu. W przypadku lokalizacji przystanku na wlocie długość odcinka wyłączenia tego pobocza z ruchu powinna wynosić co najmniej 100 m, W przypadku lokalizacji przystanku na wylocie, z ruchu powinno być wyłączone utwardzone pobocze od skrzyżowania do zatoki oraz dodatkowo na odcinku 50 m wlotu skrzyżowania. Wyłączeniu z ruchu podlega utwardzone pobocze o szerokości większej niż 1,5 rn.

5.11.10.    Przy konstrukcji zatoki autobusowej z wykorzystaniem utwardzonego pobocza poza terenami zabudowy na drogach klasy GP i innych o prędkości miarodajnej większej niż 90 km/h należy minimalną szerokość tej zatoki przyjmować równą 3,5 UJ.

5.11.11.    Zatoki autobusowe oddzielone od jezdni bocznym pasem dzielącym powinny być stosowane zgodnie z wymaganiami Warunków technicznych [6] w następujących przypadkach:

1)    poza terenami zabudowy na drogach klasy S,

2)    na drogach klasy GP, jeśli prędkość miarodajna na skrzyżowaniu jest równa 100 km/li

Inne przypadki stosowania zatok autobusowych oddzielonych od jezdni bocznym pasem dzielącym wynikają z lokalnych uwarunkowań, np. przesunięcia zatoki poza linię wartościowych drzew rosnących przy jezdni, wykonanie dodatkowej zatoki obok przystanku na pasie ruchu dla autobusów w celu zwiększenia liczby stanowisk do zatrzymywania bez wydłużania przystanku lub wykorzystywanie zatoki przystankowej do dłuższych postojów> przy drogach klasy G i wyższych poza terenami zabudowy.

5.11.12.    Zatoki autobusowe oddzielone od jezdni bocznym pasem dzielącym powinny mieć parametry zgodnie z wymaganiami podanymi w p. 5.11.5, z wyłączeniem szerokości. Minimalna szerokość zatoki powinna wynosić 3,5 m, a minimalna szerokość pasa dzielącego 1,5 m. Pas ten powinien być odsunięty od krawędzi jezdni o 0,5 m.

IV zależności od dostępnego miejsca można zastosować parametry zatoki gwarantujące większą wygodę jej użytkowania. Dotyczy to głównie promienia wyokrąglenia na wjeździe do zatoki, który zaleca się ziyiększyć do 80 m i promienia wyokrąglenia przy wjeździe z zatoki na drogę, który zaleca się zwiększyć do 40 m. Również skos wjazdowy na drogę zaleca się zmniejszyć do I ■' 5.

5.11.13.    Konstrukcja nawierzchni pasa ruchu w rejonie przystanku autobusowego zlokalizowanego na jezdni powinna zapewniać nośność odpowiednią do kategorii ruchu o jeden wyższej niż na drodze, z wyjątkiem kategorii ruchu KR6. W przypadku kategorii ruchu KR6 nawierzchnię należy projektować indywidualnie. Nawierzchnia w zatoce autobusowej powinna zapewniać nośność odpowiednią do kategorii ruchu o jeden wyższej niż wynikająca z natężenia ruchu autobusów.

5.11.14.    Na nawierzchnie przystanków autobusowych zaleca się stosować materiały zapewniające optyczny kontrast z nawierzchnią drogi.

Na styku jezdni i zatoki przystankowej należy stosować linię krawędziową przerywaną,

5.11.15.    Jezdnia w zatoce autobusowej powinna mieć pochylenie poprzeczne nic mniejsze niż 2%, skierowane do krawędzi jezdni lub zgodnie z jej pochyleniem, w zależności od warunków odwodnienia.

5.11.1 fi. Pochylenie podłużne zatoki autobusowej nie powinno przekraczać 2,5% na drogach klasy S i GP oraz 4 % na drogach klasy G i drogach niższych klas.

5.11.17. Urządzenia dla ochrony pieszych przed warunkami atmosferycznymi (wiaty przy-

- 145-