Zdjęcie683

Folie złote produkowane obecnie w Związku Radzieckim posiadają dwa różne rozmiary: 1) 72X120 mm, 2) 60X120 mm. Pakowane są w książeczki po 60 sztuk. Waga wszystkich płatków złota w takich książeczka^ waha się w granicach od 1 do 2,5 g. Analogiczne wymiary miały folią złota produkowane w Rosji przed pierwszą wojną światową.

Stary ruski sposób przygotowania folii złotych tym się różnił qgj współczesnego, że „błonki”, w których wyklepywano listki złota, pozyskiwane były z obłoczek wątroby dużych sztuk bydła, a następnie w ciągu 5—6 miesięcy były obrabiane w kwasach.. Folie złote produkowane są w Związku Radzieckim ze złota, posiadającego na ogół wysoką próbę,

Folie złote produkowane współcześnie przez firmy zachodnioeuropejskie otrzymuje się w podobny sposób:¹⁰ Złoto topi się w temperaturze 1100°C, następnie w tej temperaturze wykonuje się odpowiednie stopy z dodatkiem srebra i miedzi i odlewa się w bloczki, które na ciepło wy-klepuje się. W procesie tym złoto co jakiś czas rozżarza się i ponownie wyklepuje. Potem przepuszcza się przez walce i otrzymuje się taśmę o grubości Vas mm. Ta grubość wystarcza do pocięcia taśmy na listki, które układa się dokładnie na środku między płatkami pergaminu o wymiarach 12X12 cm. Tworzy się w ten sposób stosik zawierający 480 listków złota. Po pierwszym wyklepywaniu listki kroi się na cztery równe części i układa ponownie między płatkami pergaminu, tym razem już o wymiarach 16X16 cm. Po drugim wyklepywaniu listki osiągają grubość Vdoo mm. Potem następuje ostatnia faza, a mianowicie wyklepywanie między „błonkami”, pozyskanymi z wyrostka robaczkowego wołu. W końcowym efekcie wyklepywania osiąga się odpowiednią grubość folii złotej.

W końcu tnie się do odpowiedniego formatu, a następnie pakuje w książeczki.

Folie złote produkowane przez firmy zachodnioeuropejskie posiadają różne formaty, na ogół jednak spotyka się książeczki zawierające po 25 płatków o rozmiarach 8X8 cm. Grubość folii złotych jest dość różna, od 0,0003 mm (0,3 mikrona) do 0,0007 mm (0,7 mikrona). Najczęściej jednak spotyka się folie złote o grubości wynoszącej 0,00011 mm (0,11 mikrona).

Oprócz folii złotych, otrzymywanych z czystego złota lub jego stopów, znane i stosowane były w pozłacarstwie folie złote z tzw. podściólką, wykonywaną z folii srebrnej, rzadziej miedzianej. Nakładanie podściółki odbywało się na drodze mechanicznego sklepywania dwóch płatków — złotego i srebrnego, czy ewentualnie złotego i miedzianego. Pierwsze były jasne, z odcieniem chłodnawym, mżące barwą złota i srebra, tworzące

¹⁰ K. Wehlte, Werksloffen und Techniken der Malerei, Otto Mater Yerlag, Ra-