Image112 (5)

dodatek

do

miesięcznika

' Wmmm

'    t//o.

I Ma gazyn

lektroniki

Uiy k o w ej

Poznać

z r o z u

i e ć

sprzęt

Marzenie o płaskich telewizorach, które można byłoby zawiesić na ścianie w miejsce obrazu (znanego) malarza, jest realizowane pomału. Nie ulega jednak wątpliwości, że na naszych oczach trwa „płaska rewolucja”.

We wcześniejszych odcinkach cyklu omówione były świecące własnym światłem wyświetlacze CRT i FED, PDP, lumincsccncyj-ne wyświetlacze EL, LED i OLED, wymagające do pracy źródła światła białego

wyświetlacze LCD, LCoS i DMD oraz wyświetlacze luminescencyjne EL i LED. Niniejszy, dziewiąty odcinek jest poświęcony organicznym diodom LED (OLED) oraz wyświetlaczom OLED.

Rys. 43

Katoda

—

OLED

OLED to organiczne diody LED. Określenie „organiczne” może niektórym Czytelnikom kojarzyć się z organizmami żywymi, których budowa oparta jest na nietrwałych białkach. Skojarzenie takie jest fałszywe - OLED nie mają nic wspólnego z łatwo psującym się białkiem. Jeśli już mówić o jakimś podobieństwie, to nie do białek, ale do ropy naftowej, benzyny czy smoły. Określenie „organiczne” związane jest bowiem z faktem, że OLED wykorzystują chemię organiczną, a konkretnie -dość skomplikowane związki węgla (węglowodory pierścieniowe). Te związki są trwałe i umożliwiają wykonanie świecących struktur mających liczne zalety.

Choć poszczególne rozwiązania różnią się szczegółami, ogólna zasada budowy diod i wyświetlaczy OLED jest prosta. OLED to w sumie rodzaj diod półprzewodnikowych i mechanizm powstawania światła jest taki,

jak w „klasycznych” diodach LED (patrz opis i rysunek 39 w poprzednim numerze EdW). W rzeczywistej strukturze OLED występuje więcej warstw, bowiem półprzewodniki organiczne mają specyficzne właściwości, w tym brak swobodnych elektronów. W niektórych rozwiązaniach przy odpowiednim doborze materiałów wykorzystuje się konstrukcję według rysunku 43. Przezroczysta anoda nałożona jest na podłoże (szkło, folię), natomiast katoda jest nieprzezroczysta i pełni rolę lustra odbijającego światło w pożądanym kierunku. Aby skutecznie doprowadzić i odprowadzić elektrony, materiał elektrod musi być staranie dobrany albo trzeba zastosować dodatkowe warstwy ułatwiające doprowadzanie (wstrzykiwanie) do półprzewodnika nośników prądu. Rysunek 44 pokazuje strukturę OLED z takimi dodatkowymi pośrednimi warstwami wstrzykującymi. Ponadto ruchliwość nośników prądu (elektronów i dziur) w stosowanych materiałach typu pi n nie jest jednakowa.

Rys. 44

Warstwa wstrzykiwania elektronów Warstwa tranaportJ elektronów Materiał emisyjny Warstwa transportu dziur Warstwa wstrzykiwania dziur "1 Anoda

Szkło

mm

Światło

66 Luty2006 Elektronika dla Wszystkich