Image9 (23)

■ Projekty AVT

regulowana od +6 do -64dB z krokiem co 2dD. Dodatkowy krok pozwala osiągnąć tłumienie powyżej 80dB. Basy mogą mieć maksymalne wzmocnienie 15dB, a tłumienie 12dB Reguluje się je z krokiem co 3dB Soprany są zmieniane w zakresie od -12 do +12dB, również z krokiem co 3dB.

Jak tym sterować? Wysyłamy odpowiedni ciąg bajtów przez magistralę do układu Na pierwszy ogień idzie adres układu - MAD (module address), jest pokazany w tabeli 1 Bit LSD (najmniej znaczący) decyduje o tym, czy układ ma być zapisany ..0”, czy odczytany - J’\ W tym projekcie występuje tylko opcja pierwsza - zapis Następnie wysyłamy bajt drugi: SAD (subaddress) - tabela 2. Niesie on informacje o tym, co chcemy zmienić: głośność, basy czy soprany. Możemy również poinformować układ, że chcemy wysłać bajt „Switch functions”, który decyduje o rodzaju dźwięku i wyborze kanału. Następnie wysyłamy bajt trzeci, ten, który wcześniej zadeklarowaliśmy. Będzie to jeden z bajtów z tabeli 3 W miejsce ,,X-ów’' wstawiamy liczbę, która decyduje o głośności, wzmocnieniu lub tłumieniu basów albo sopranów, Jeżeli w miejs

ce basów i sopranów wpiszemy liczbę „6”, to charakterystyka częstotliwościowa nic ulegnie zmianie. Wzmocnienie wynosi wtedy OdB. W zależności od tego czy wpiszemy liczbę większą od „6”. czy mniejszą, będziemy mieć do czynienia ze wzmocnieniem lub tłumieniem.

Znaczenie poszczególnych bitów w bajcie „Switch functions” jest pokazane w tabelach 4, 5. Bit „MU” oznacza „mutc”. „0” -

ny. J” - procesor nieaktywny. Bity: EFL, STL służą do wyboru rodzaju dźwięku. Za pomocą pozostałych bitów:

MLI, MLO. IS wybiera się odpowiedni kanał. W tabeli 4,

„sound A/B” oznacza odpowiednio „kanał lcwy/prawy” sygnału stereo.

Zgodnie zc standardem I²C, do tych trzech bajtów dochodzą jeszcze bajty początku i końca transmisji: START i STOP.

W opisany wyżej sposób można zmieniać pojedyncze ustawienia procesora, na przykład tylko głośność kanału lewego. W praktyce lepiej konfigurować wszystko naraz, korzystając z autoinkrementacji. Znaczy to mniej więcej tyle, że bajty, które mają adres różnią-

proccsor aktyw-

J11

J12

auau

>

*2 _U1 TDA8425

R1-R6    ’

JJ*§

<Tb*

, Jm1 Jm2

Jm3 Jm4

K1 aufio2

<2

O

Rys. 2 Schemat blokowy

JOU11

P

,oul2

TDA8425

Sterowi* U4	U5
AT90G2313	4066

+9V

U

Prut
sw#Qowy
U6		U7 U8
MAX232		^Ttt09 7005

mi.......Ti

u*

Cl

470n

J12

Q

V“

A.

ca

6.6n

IH

a

U1 TDA842SB

|CS u

C7 jfl

r4

N1L	0.6 VCC
TREBLE L	BASSR
PSEUDO 1	BASSL
ONO	SCL
DOND	SOA

C12

470n

łh

U2 TDA8425B

INI L	0.8 VCC
TREBŁE L	BASSR
TREBLER	BASSR
P8CUCO 1	BASSL
PSEUDO 2	BASSL
ONO	SCL
DGND	SCA

20

Clfl 14

C18 10

Rys. 3 Schemat ideowy

CTSGND RxD TxD do komputera

♦B
C46 r 220u/16V	01 ^ LED B 5 1R9 I 610

II	II 6.6n o
II	||=29 9
	11*5° 7
^1 C30 5
16n	• 1 ^Q

INI R	VCC
INI L	oaycc
IN2L	OUT L
PSELDO 1	BASSL
PSELDO 2	BASSL
CNO	6CL
DGND	SOA

PD6	GND
PBO	PD5
PB"	P04
PB2	P03
PB-1	PO?
PB4	X~AL1
PB5	XTAL2
PBó	POI
PB7	POO
vcc	RESET

U4 AT90S2313

C38 1uF

C1+	voc
Va»	CNO
C1.	T10UT
C2*	R1IN
C2-	R10UT
V*-	T1IN
T20JT	T2M
R2IN	R20UT

U6 MAX232

14 Maj 2006 ElekLonika dla Wszystkich