97
Y — przed K oznacza powłokę polwinitową (np. YAKY),
X — po K oznacza izolację polietylenową (np. KX),
X — przed K oznacza powłokę z polietylenu termoplastycznego (np. XAKX),
S — po X oznacza izolację z polietylenu sieciowanego (np. YHAKXS), c — po X oznacza izolację z polietylenu ciepłoodpornego (np. YHAKXc), c - po Y oznacza izolację z polwinitu ciepłoodpornego (np. YHAKYc),
Al - przed K oznacza powłokę aluminiową (np. A1AKY),
G - po K oznacza izolację gumową (np. KG),
Ft - po K oznacza opancerzenie taśmami stalowymi (np. AKYFt),
Fp, Fo — po K oznacza opancerzenie drutami stalowymi płaskimi (np. KFpA) lub okrągłymi (np. KFoA),
x, y — na końcu symbolu oznacza zewnętrzną osłonę ochronną antykorozyjną, polietylenową (np. XKXFtx) lub polwinitową ( np. YAKYFoy, HAKy),
H — na początku symbolu oznacza kabel z żyłami ekranowanymi (np. YHAKX, HAKFtA), przy czym 3H oznacza kabel trójpłaszczowy (np. 3HAKFtA). Są to tzw. kable typu Hochstiidtera.
Po oznaczeniu literowym kabla umieszcza się symbol cyfrowy, określający napięcie znamionowe, liczbę i przekrój żył kabla.
Przykłady oznaczeń kabli:
YAKYFty — 0,6/1 kV — 4x120 mm 2 oznacza kabel elektroenergetyczny, aluminiowy o izolacji i powłoce polwinitowej, opancerzony taśmami stalowymi, w zewnętrznej osłonie polwinitowej, na napięcie znamionowe 0,6/1 kV, czterożyłowy o przekroju żyły 120 mm2;
YHAKXS — 12/20 kV — 1x70/25 mm2 oznacza kabel elektroenergetyczny, aluminiowy ekranowany, o izolacji z polietylenu sieciowanego, o powłoce polwinitowej, na napięcie znamionowe 12/20 kV, o przekroju żyły 70 mm2, z żyłą powrotną o przekroju 25 mm2.
YKSYFoy — 0,6/1 kV — 10x2,5 mm2 oznacza kabel sygnalizacyjny, miedziany o izolacji i powłoce polwinitowej, opancerzony okrągłymi drutami stalowymi w zewnętrznej osłonie polwinitowej, na napięcie znamionowe 0,6/1 kV, dziesięcio-żylowy o przekroju żyły 2,5 mm 2.
2.31. Druty nawojowe (DN) służą do wykonywania uzwojeń maszyn elektrycznych, transformatorów, dławików i elektromagnesów. Są to z reguły druty miedziane o różnym kształcie przekroju (okrągłe, prostokątne, kwadratowe) i różnej grubości (średnice od setnych części milimetra do kilku milimetrów). W odróżnieniu od przewodów elektroenergetycznych znormalizowane są nie przekroje drutów, lecz średnice. Druty grubsze wykonuje się z reguły z miedzi miękkiej (łatwiejsze układanie uzwojeń), cieńsze — z miedzi półtwardej (większa wytrzymałość przy nawijaniu uzwojeń).
Druty nawojowe pokrywane są warstwą izolacji, zapewniającej odizolowanie od siebie poszczególnych zwojów i warstw uzwojenia. Warstwa izolacji winna być możliwie cienka, aby nie powiększać zbytnio gabarytów cewki.