Bakterie produkujące kwas mlekowy - podłoże zawierające glukozę i ekstrakt drożdżowy, temperatura 20-35°C, bez napowietrzania. Po wstępnym okresie rozwoju bakterii różnych rodzajów dominującąf lorąstająsię bakterie kwasu mlekowego, charakteryzujące się większą tolerancją na kwas mlekowy. Szczególnie aktywne w syntezie kwasu mlekowego są bakterie termofilne (48-52°C).
Bakterie wytwarzające kwas propionowy - podłoże o odczynie obojętnym, zawierające ekstrakt drożdżowy, sole mineralne i mleczan sodowy, temperatura 30°C, bez dostępu tlenu.
Bakterie kwasu octowego - bogate podłoże kompleksowe z ekstraktem drożdżowym, jako główne źródło węgla etanol, w warunkach dobrego natlenienia, przez zapewnienie dużej powierzchni kontaktu podłoża z powietrzem.
Testy fermentacyjne
Pozwalają na ocenę stopnia przydatności w przemyśle
poszczególnych izolatów mikroorganizmów wyselekcjonowanych w testach selekcyjnych
Ich celem jest wybór mikroorganizmu przeprowadzającego
określony proces biotechnologiczny z największąwydajnościąpo uwzględnieniu kosztów ekonomicznych związanych z prowadzeniem procesu produkcji wybranego bioproduktu na skalę przemysłową
Prowadzone są w niewielkich bioreaktorach o pojemności 5-201
W testach tych ustala się optymalną metodę hodowli badanego mikroorganizmu
• wybór określonego rozwiązania konstrukcyjnego bioreaktora
• wybór sposobu hodowli (ciągła, dolewowa, okresowa)
• warunki fizyko-chemiczne hodowli
• skład pożywki hodowlanej
Wybrane, na podstawie testów fermentacyjnych mikroorganizmy, zostają poddane badaniom mającym ustalić ich przynależność gatunkową
Identyfikacja taksonomiczna mikrooroanizmu - określenie przynależności badanego organizmu do odpowiedniej jednostki taksonomicznej, najczęściej gatunku
gatunek - populacja mikroorganizmów wykazujących wysoki stopień podobieństwa w ściśle określonym zakresie cech, a różniących się od innych gatunków tego samego rodzaju
Identyfikacja taksonomiczna bakterii
Szczep - grupa drobnoustrojów potomnych jednej komórki Szczep referencyjny - izolat danego gatunku opisany jako pierwszy i najlepiej scharakteryzowany (wzorzec)
gatunek - grupa wielu szczepów podobnych w ściśle określonym zakresie cech, w tym szczep referencyjny, wykazujących co najmniej 70% homologii pełnego genomowego DNA
S morfologia
S skład chemiczny ściany komórkowej S zdolność do tworzenia pigmentów i substancji zapasowych >7 sposób odżywiania S wymagania pokarmowe (źródła C, N, S)
skład jakościowy i ilościowy produktów fermentacji S wymagania tlenowe S zakres temperatur i pH wzrostu S wrażliwość na antybiotyki S patogenność
S zależności symbiotyczne z innymi organizmami V środowisko występowania
^ obecność określonych antygenów (charakterystyka immunologiczna)
■/ sekwencja DNA genomowego
Podział metod identyfikacji mikroorganizmów: a) biochemiczne
b) biofizyczne
c) biologii molekularnej
d) immunochemiczne
Metody biochemiczne polegają na określeniu zdolności mikroorganizmów do asymilacji, fermentacji lub rozkładu określonych związków chemicznych
> cechy biochemiczne określa się na podstawie reakcji chemicznych zachodzących w odpowiednio skomponowanych pożywkach wzrostowych
> wyniki testów biochemicznych odczytuje się makroskopowo:
■ wzrost lub jego brak
• zmiana zabarwienia pożywki
• reakcja barwna po wprowadzeniu odczynnika reagującego z wytwarzanym metabolitem
Metody biofizyczne
Umożliwiają identyfikacją taksonomiczną mikroorganizmów poprzez oznaczanie produktów ich metabonzmu lub wybranych związków wchodzących w skład struktur komórkowych np.
❖ Techniki elektroforetyczne
Metody biologii molekularne)
Metody identyfikacji oparte na badaniu homologii fragmentów kwasów nukleinowych np.
❖ Metody oparte o techniką PCR