często stanowił] grupę pośredni;] między homoseksualizmem a transseksuali/mem. Są oni praktycznie roz-po/nawani zarówno przez homo*, jak i heteroseksua-listów. To właśnie na podstawie tej grupy tworzy się obraz homoseksualistów w szerokich kręgach społeczeństwa. Natomiast homoseksualiści, podobnie jak osoby, które się często z nimi stykają, potrafią, co prawda nie zawsze, rozpoznać homoseksualistę na podstawie wielu innych cech.
Badani przez Westwooda homoseksualiści byli pytani. w jaki sposób są rozpoznawani jako homoseksualiści: 36 stwierdziło, że na podstawie spojrzenia, 26
- intuicji innych osób, 23 - dlatego że są nieżonaci. 19
- na podstawie ruchów, 19 - głosu. 11 - sposobu chodzenia. W dość podobny sposób homoseksualiści rozpoznają innych homoseksualistów: 62 - na podstawie spojrzenia, 28 - intuicji. 8 - na podstawie tego. że są nieżonaci, 36 - na podstawie ruchów. 22 - głosu i 25
- sposobu chodzenia, wyraźna różnica występuje w grupie rozpoznawania na podstawie spojrzeń, co jest po prostu związane z faktem, że badani mogą dość często spotykać osoby, które starają się kokietować spojrzeniem, natomiast sami nie stosują tego środka.
Badani przez Saghira i Robinsa homoseksualiści podali następujące cechy, umożliwiające - ich zdaniem - rozpoznanie homoseksualistów: AOtt rozpoznaje homoseksualistów na podstawie przedłużonego, uważnego spojrzenia na innych mężczyzn, 1891 - na podstawie tego typu spojrzenia i takich cech, jak chód. glos, ruchy, bardzo modne stroje, specjalne słownictwo, &)'( - na podstawie innych cech fizycznych, takich jak uścisk dłoni, zapalanie papierosa, noszenie modnych ubrań. 6% - na podstawie intuicji.
Wydaje się. że wzajemna zdolność rozpoznawania, jaką przypisują sobie homoseksualiści, jest przesadzona. Z jednej strony istnieją bowiem homoseksualiści.
którzy me wykazują żadnych typowych cech zachowania. mogących wskazywać na ich nastawienie homoseksualne. a / drugiej pew ne cechy przypisywane homoseksualistom. np. pełne alektacji ruchy luh bardzo modne ubrania, mogą występować również, u hetero-seksualistów'.
Niektóre typy homoseksualistów są bardzo trudno rozpoznawalne. Oto niektóre z wypowiedzi: ..Nikt nigdy mnie nie zaczepił. Staram się wyglądać zawsze bardzo nędznie i to powoduje. że nikt nie zbliża się do mnie". „Moim nieszczęściem jest to, że wyglądam jak policjant, wszyscy omijają mnie z daleka". Dla homoseksualisty niebezpieczna jest pomyłka w rozpoznaniu. dlatego w większości przypadków*, aby jej uniknąć, ograniczają się jedynie do uśmiechów lub kilku słów zachęty, oczekując na podjęcie giy przez partnera. Zarówno homoseksualiści, jak i badający ten problem bywają wprowadzani w błąd przez zachowanie się osób
0 pasywnym, żeńskim typie osobowości, które jednak nie wykazują jawnych tendencji homoseksualnych. Mężczyzna taki może być brany za homoseksualistę, mimo że w rzeczyw istości nim nie jest.
Wielu autorów podkreśla, że homoseksualista niekoniecznie musi mieć żeńskie cechy zachowania lub charakteru. Kinsey i wsp. (1948) pisali: „Bardziej dokładna analiza danych wykazuje, że w czasie związków homoseksualnych bardzo wielu mężczyzn pozostaje męskimi, a bardzo wiele kobiet żeńskimi (...) Inwersja
1 homoseksualizm są dwoma różnymi i nie zawsze skorelowanymi typami zachowania".
Istnieje jednak wyraźna grupa homoseksualistów, których zachowanie, ubiór i gestykulacja są wyraźnie sfeminizowane. Tylko u nielicznych jest to związane z nieprawidłowym wydzielaniem gruczołów dokrew-nych. natomiast u większości stwierdza się normalną budowę ciała oraz prawidłową czynność dokrewną