Obuwie profilaktyczne stanowi ogniwo pośrednie między obuwiem normatoym a ortopedycznymi Stosuje się je w przypadkach statycznej niewydolności stopy niedużego stopnia łub w przypadku narażenia stopy normalnej na długotrwałe przeciążenia. Zadaniem jego jest zapobteanjl powstawaniu deformacji. W roku 1956 ukazało się na rynku obuwie profilaktyczne dla dzieci. Zachowując ogólny kształt obuwia dziecięcego z przywiedzeniem śródstopia w stosunku do stępu, posiadało ono wbudowaną wkładkę z elastycznej gumy. unoszącą lekko przyśrodkowy brzeg pięty oraz podpierającą sklepienie podłużne. Obuwie zaopatrzone było w obcas Thomasa wydłużony od strony przyśrodkowej ku przodowi oraz wzmocnione zapiętki. Elastyczna podeszwa umożliwiała mięśniom stopy właściwe warunki pracy w czasie chodzenia.
Zadaniem obuwia korekcyjnego jest przywracanie stopie prawidłowego ustawienia. Dlatego też stosować je możemy tylko w przypadku zniekształceń odwracalnych, dających się skorygować ręcznie. Stopa końsko-szpotawa wrodzona u dzieci po leczeniu zachowawczym lub zabiegu H||yjnym wymaga zabezpieczenia przed nawrotem deformacji w okresie wzrostu . Brak ■Hpczania stopy w nieodpowiednim obuwiu sprzyja nawrotowi przywiedzenia przodostopia i szpotawości stępu . przeciwdziałamy temu stosując specjalne obuwie korekcyjne zbudowane na prostej formie . Dodatkowym zabezpieczeniem korekcyjnego ustawienia stopy jest wzmocniony zapiętek , wydłużony od strony bocznej do stawu śródstopno - sześciennego oraz wzmocniony nosek przedłużony do głowy i kości śródstopia
kOtocas
Obuwie korekcyjne budowane na proste) (er mic: A - kształt podeszwy - snia podwójna zaznacza wydłużenie
---- noska orae zapieka . Strzałki oznaczaj układ trzech sił korekcyjnych. B - korekcja stopy w płaszczyźnie
■■czołowej. W budę wkładka pronujeca I obcas wysunięty na zewnątrz oraz wydłużony , podpierający kość sześcienną