Obuwie profilaktyczne stanowi ogniwo pośrednie między obuwiem normalnym a ortopedycznym^ Stosuje się je w przypadkach statycznej niewydolności stopy niedużego stopnia lub w przypadku narażenia stopy normahej na dkigotrwałe przeciążenia. Zadaniem jego jest zapobieganie powstawaniu deformacji. W roku 1956 ukazało się na rynku obuwie profilaktyczne dla dzed . Zachowując ogólny kształt obuwia dziecięcego z przyw jedzeniem śródstopia w stosunku do stępu. posiadało ono wbudowaną wkładkę z elastycznej gumy, unoszącą lekko przyśrodkowy brzeg pięty oraz podpierającą sklepienie podhiżne. Obuwie zaopatrzone było w obcas Thomasa wydłużony od strony przyśrodkowej ku przodowi oraz wzmocnione zapięiki. Elastyczna podeszwa umożliwiała mięśniom stopy właściwe warunki pracy w czasie chodzenia.
Zadaniem obuwia korekcyjnego jest przywracanie stopie prawidłowego ustawienia. Dlatego też stosować je możemy tylko w przypadku zniekształceń odwracalnych, dających się skorygować ręcznie. Stopa końsko-szpotawa wrodzona u dzieci po leczeniu zachowawczym lub zabiegu operacyjnym wymaga zabezpieczenia przed nawrotem deformacji w okresie wzrostu . Brak zabezpieczenia stopy w nieodpcwiednirn obuwiu sprzyja nawrotowi przywiedzenia przodostopia i szpotawości stępu . przeciwdziałamy temu stosując specjalne obuwie korekcyjne zbudowane na prostej formie . Dodalkowym zabezpieczeniem korekcyjnego ustawienia stopy jest wzmocniony zaprę tek , wydłużony od strony bocznej do stawu śródstopno - sześciennego oraz wzmocniony nosek przedłużony do głowy I kości śródstopia
^%Obeas
frhofnasa
CfcuwM konkcy)nc budowane r»a prostej łorrnte: A - kształt podeszwy - InU podwójna zaznacta wydłużenie
Sf. jj i--s noska one zaplętka . Strzałki oznaczają układ trzech sil korekcyjnych. B - korekcja stop/ w płaszczyźnie
.K h\ !\ azotowej. W budę wkładka pranująca i obcas wysunięty im zewnątrz oraz wydłużony , podpierający koić
(I V I sześcienną