Według FP IV i innych źródeł [4, 5, 10, 11, 15, 19] preparat oznacza się metodą acydymetryczną w środowisku niewodnym wobec octanu rtęciowego i fioletu krystalicznego jako wskaźnika.
Gramorównoważnik równa się 1 gramocząsteczce.
Wykonanie oznaczenia [10]. p. tab. 7, str. 186.
H COOH
I
H
Kwas lizergowy można uważać za heterocykliczny aminokwas zawierający w cząsteczce skondensowane układy indolu i częściowo uwodornionej chinoliny. Jako związek mający jednocześnie grupę karboksylową i III-rzędową grupę aminową zawartą w układzie chinoliny — kwas lizergowy ma właściwości amfoteryczne i może tworzyć sole z jednym równoważnikiem kwasu lub zasady. Atom azotu zawarty w układzie indolowym nie ma charakteru zasadowego, gdyż azot pierścienia pirolowego oddaje swoją wolną parę elektronów do aromatycznego sekstetu elektronów n. Obecność skondensowanego pierścienia aromatycznego obok pierścienia pirolu stabilizuje nieco rozmieszczenie ładunków, wskutek czego wolna para elektronowa w indolu jest w nieco większym stopniu zlokalizowana na atomie azotu niż w pirolu. Indol jest więc zasadą nieco mocniejszą niż pirol, jednakże jego zasadowość nie odgrywa praktycznie żadnej roli.
Kwas lizergowy ulega łatwo izomeryzacji przechodząc w stereizomer — kwas izolizergowy, różniący się od kwasu lizergowego położeniem przestrzennym grupy karboksylowej przy węglu w położeniu 8.
W FP IV figurują dwa alkaloidy pochodne kwasu lizergowego — wodoroma-leinian ergometryny należący do grupy alkaloidów o małej cząsteczce i wodoro-winian ergotaminy należący do grupy wielkocząsteczkowych alkaloidów o budowie peptydowej.
Ergometrinum hydromaleinicum
Ergometryny wodoromaleinian. Wodoromaleinian (3-hydroksyizopropyloamidu kwasu D(-f)-lizergowego. Wodoromaleinian N-(2-hydroksy-l-metyloetylo)-D-(-j-)-lizer-gamidu. Wodoromaleinian ergobazyny.
245