img090 (19)

Zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej.W fazie skąpomoczu mogą być ciężkim powikłanie klinicznym o.n.n.n. i często decydują o życiu chorego. Znajomość tych zaburzeń jest bardzo ważna, gdyż umiejętne postępowanie może zapobiec powstaniu niektórych zmian, a inne mogą zostać odpowiednio skorygowane. Zadaniem pielęgniarki jest prowadzenie bilansu wodnego, tj. dokładne notowanie strat wody oraz ilości przyjętych płynów.

Nerki nie wydalają wody, a ilość jej w organizmie szybko narasta w następstwie wzmożonego rozpadu białka i tłuszczu, co dostarcza dużo wody endogennej.

Dobowa ilość podanych płynów nie powinna przekraczać u chorego Nie gorączkującego 500-600 ml. W przypadku wzrostu temperatury' ciała na każdy stopień powyżej 37 °C dolicza się u dorosłych dalsze 500 ml; ponadto na każdy stopień temperatury otoczenie powyżej 25°C należy dodatkowo dodać kolejne 150 ml. Jeżeli chory ma biegunkę lub wymiotuje, również odpowiednio zwiększamy dawkę podawanych płynów.

Należy podkreślić, że w fazie skąpomoczu chorzy są bardzo wrażliwi na przewodnienie i wykazują dużą skłonność do wystąpienia obrzęku płuc oraz obrzęku mózgu z drgawkami. Dlatego lepiej podawać mniej pły nów niż za dużo. Ważna wskazówką praw idłowego nawodnienia jest codzienna kontrola masy ciała chorego. Przy prawidłowym prowadzeniu bilansu płynów powinna się ona zmniejszać o 200/300 g/d; utrzymywanie się stałej masy ciałąjest ostrzeżeniem o grożącym nadmiernym nawodnieniu. W okresie tym należy stosować dietę niskobiałkową niskosodową i bezpotasową

Hiperkałemia może być bezpośrednią przyczyną śmierci, dlatego konieczne jest codzienne śledzenie zachowywania się stężenia potasu. Zwiększenie tego stężenia jest wynikiem:

1.    zaburzonego wydalania potasu przez nerki

2.    nadmiernego uwalniania tego kationu z komórek

3.    kwasicy metabolicznej, powodującej wędrówkę potasu z komórek przestrzeni

pozakomórkowej

Duże stężenie potasu we krwi przejawia się głównie zaburzeniami czynności mięśnia serca oraz obwodowego i ośrodkowego układu nerwowego. Spośród objawów ze strony układu krążenia wymienić należy:

-    zwolnienie akcji serca różnego rodzaju zaburzenia rytmu

-    zatrzymanie akcji serca

Zburzenia funkcji układu nerwowego w przebiegu hiperkalemii objawia się ogolą apatią parastezjami ( uczucie mrowienia i drętwienia kończyn i ust) oraz porażeniami wiotkimi mięśni.

Hiperkałemia nawet niezbyt znaczną może być niebezpieczną jeśłi współistnieje ze zmniejszeniem stężenia jonów wapniowych w surowicy. Do innych zaburzeń elektrolitowych, obserwowanych w fazie skąpomoczu, należy zmniejszenia stężenia sodu i chloru w surowicy krwi.

Zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej.

Kwasica metaboliczna w fazie skąpomoczu jest uwarunkowana niedostatecznym wydalaniem jonów wodorowy ch przez nerki. Jeż4e!i stężenie wodorowęglanów spada poniżęj 14 mmoł/l, a pH krwi poniżej 7,2 konieczne jest podanie choremu wodorowęglanu sodowego. Najskuteczniejszą metodą zwalczania ostrej kwasicy mocznicowej jest leczenie hemodializami lub dializami.

Zmiany hematologiczne.

Niedokrwistość jest stałym objawem o.n.n.n. Wywołana jest z jednej strony niedoborem erytropoetyny, a z drugiej hemolizą lub krwotokiem. Liczba leukocytów powiększa się w pierwszych dniach bezmoczu. nawet przy braku dodatkowej infekcji.