| ANKIETA: KIM JESTEM?
Kiedy rano wstaję, jestem najczęściej.........................
Zanim zasnę, myślę często...........................................
Lubię szczególnie........................................................
Nic lubię ludzi, którzy..
Ufam ludziom, którzy
Jestem zadowolony, gdy
Chciałbym, żeby moi rodzice wiedzieli, że
Boję się, kiedy
Jestem smutny, kiedy
Data:.... n i •
.................................Podpis:
(Gloria Castitlo)
CELE
Dzieci uświadamiają sobie, że naprawdę podejmują więcej decyzji, niż im się wydaje.
Gra la przeciwdziała tendencji tych dorosłych, którzy chcą dzieciom wpoić poczucie nicsamodziclności i zależności, aby móc nimi lepiej manipulować lub ewentualnie, aby się w ten sposób uchronić przed ich spontanicznością i kreatywnością.
HM Powyżej 10 lat. Wielkość grupy jest dowolna.
CZAS TRWANIA Około 15 minut.
Chciałbym, abyśmy zajęli się podejmowaniem decyzji. Ja decyduję się np. - kierować tą grupą. Waszą decyzją jest, czy będziecie uczestniczyć w zajęciach, czy nie, czy będziecie punktualni, czy nie, czy będziecie rozmawiać, czy nie. Mam następującą propozycję:
Każdy po kolei wypowie jedno zdanie, z którego będzie wynikać, o czym sam decyduje. Potem zwróci się do jakiegoś dziecka i powie mu, o czym ono jego zdaniem decyduje. Jeśli zagadnięte dziecko nie zgodzi się z tym, powinno zaraz o tym powiedzieć. Dam wam przykład.
Michał powie: „Podjąłem decyzję, że cię zaproszę na urodziny, Janku. A ty, Pawle, decydujesz o tym, że się dobrze czuję”. W tym przypadku Paweł może zaprotestować i powiedzieć: „Wcale nie mogę o tym decydować, czy będziesz się czuł dobrze. O tym decydujesz sam”.
Inny przykład:
Stefan powie: „Decyduję, że dzisiaj pójdę na wagary. Ty, Tobiasz, decydujesz, czy pójdziesz ze mną do kina”. Tobiasz nic na to nie powie, ponieważ to, co powiedział Stefan, było prawdą. Czy zrozumieliście, o co chodzi?
W takim razie zaczynamy. Może na początek ja... Teraz proponuję drugą rundę, w której powiemy np. o czym decyduje nasz tata lub nasza mama.
107