103
poziomu drugą prośtą leżącą 17 płaszczyźnie alldady, w kierunku prostopadłym do lg, o tym secym npozicmowaliśay płaszczyznę alidady. Oś obrotu instrur»ntu jako prostopadła do płaszczyzny alidady, zajmie toraz położenie pionowa. Kontrolą Bpoziomouoaia instrumentu będzie 6prawd2cnio, ozy przy obrcoio alidady środek pęcherzyka libcli pozostaje w punkcie głównym, t razio występowania przesunięcia środka pęcherzyka należy opisane czynności powtórzyć,
v«żeXi lstrmneot posiada dwie libale alidadowe (rys. 115), to sprawdzenie i rektyfikację drugiej libeli można wykonać równooześaie z rekty-
Pełoitni* /
o
Ep |
E3 |
<s> |
Tbłoitni* i
3ys* 115
flkacją pierwszej libeli, używając tr2«cloj śruby nastawniesej. Najprościej jest jednak po zrektyfikowaniu jednej llboli i spoziono^niu instrumentu Naprowadzić w dowolnym położeniu alidady środek pęcherzyka drugioj libeli do punktu głównego śrubkami rektyfikacyjnymi.
Wpływu błędu libcli na pomiar kąta poziomego nie da się wyeliminować odpowiednią metodą pomiaru, ponieważ jest on zmienny » zależności od kierunku osi celowej. Sobce togo iibelę alićadową należy bardzo dokładnie rektyfikować, a szczególną uwagę zwracać na tj rektyfikację, jeżeli celowe przebiegają pod dużymi kątami wysokości lub depresji.
Sprawdzenie i rektyfikację libeli okrągłej sprowadza nię do zagadnienia libcl krzyżowych alidady.
śd 2 i 5. Wpływ Ł* błędu koligacji 06 oraz wpływ błędu Inklinacji V (błędu osi poziomej lunety p) na pomiar kierunku poziomego (aa odczyt KH) ujmują następujące wzory, któro podajemy bez wyprowadzenia:
<?a)
f _ * x“ cos h
Sdziaj x- kąt pomiędzy osią celową c a prostopadłą do osi p, V - nachylania osi poziomej p obrotu lunety do poziomu, h - kąt wysokości lub depresji (- k), pod którym calujamy.
Ze wzorów (52) i (53) wynika, że wpływ obu błędów zwiększa się za wzrostem kąta pochylenia osi celowej względem poziomu.
y usuwaniu błędów inklinacyjnago i kolimacyjasgo atosujony takie metody i kolejność, ażeby wyeliminować wpływ jednego błędu przy wykrywaniu drugiego.