Rys. 70. Elektromagnetyczny mechanizm zdalnego odpalenia rakiety
tryczny do elektromagnesu 9, to ten przyciągnie kotwicą 8.
Koniec dźwigni 5b zsunie się z kotwicy, a końcówka 5a zwolni zaczep 4, co spowoduje start rakiety.
Na elektromagnes 9 nadaje się elektromagnes ze starego dzwonka bateryjnego lub jakiegokolwiek przekaźnika elektrycznego na niskie napięcie.
Każdy z Czytelników na pewno interesuje się zagadnieniami techniki rakietowej. Każdy pragnąłby samodzielnie zbudować małą rakietę. Budowę rakiet napędzanych materiałami wybuchowymi można uznać za niebezpieczną zabawę. Rakietę możemy wysyłać również bardzo wysoko za pomocą... latawca.
Obecnie nie budujemy już latawców „z ogonami”, gdyż te były bardzo kapryśne i latały wprawdzie daleko, ale niezbyt wysoko.
Przy starannym wykonaniu, opisany poniżej latawiec rombowy osiąga znaczne wysokości, a jego lot jest spokojny nawet przy porywistym wietrze.
Szkielet latawca jest wykonany z listewek sosnowych o przekroju kwadratowym 9X9 mm. Należy przygotować cztery listewki boczne 1 (rys. 71) o długości 1010 mm. Na końcu każdej listewki w odległości 5 mm od końca, okrągłym pilnikiem lub scyzorykiem, wykonuje się nacięcia do zawiązania sznurków.
Każdy krzyżak wewnętrzny 2 i 3 Jest złożony z dwóch listewek: jednej listewki długości ok. 490 mm i drugiej — długości ok. 740 mm. Końcówki krzyżaków są połączone z listewkami bocznymi przez owinięcie pascczkami skórki lub tkaniny i oplecenie cienkim sznurkiem.
Pokrycie latawca najlepiej wykonać z Jakiejkolwiek cienkiej tkaniny (płótno, batyst, kreton). Przy zastosowaniu papieru trzeba jego brzegi wzmocnić przez wklejenie sznurka.
Latawiec jest pokryty w części górnej pasmem 4 okalającym szkielet na szerokości 300 mm oraz takim samym pasmem dolnym 5 również szerokości 300 mm. Wewnętrzna przestrzeń latawca o szerokości 400 mm nie jest niczym osłonięta.
Sznurki zawieszenia latawca są przywiązane do listewki 6. Długość sznurka 7 wynosi dokładnie 550 mm. a sznurka dolnego 8 — 750 mm.
60