img174 (8)

Sieci neuronowe same ouczące się

Podczas eksploatacji programu 10A.BAS do Ciebie każdorazowo należeć będzie wyłącznie bardzo “zgrubny” wybór pokazywanego obiektu, a konkretnie będzie Ci wolno wskazać, w obrębie której ćwiartki znajdować się ma kolejny pokazywany obiekt. Możesz się na przykład umówić (sam ze sobą!), że obiekty pokazywane w pierwszej ćwiartce to Marsjanie, w drugiej Mar-sjanki, w trzeciej Marsjanięta, a w czwartej - Marsjamory¹. Nie będziesz natomiast podawał żadnych szczegółowych danych każdego konkretnego obiektu (tzn. nie musisz określać wzrostu ani koloru oczu każdego Marsjanina), ponieważ to zrobi już program automatycznie. Program na każdym kroku procesu samouczenia zapyta Cię, z jakim okazem Marsjanina masz do czynienia - to znaczy z której ćwiartki ma pochodzić pokazany sieci obiekt? Gdy się zdecydujesz i podasz odpowiedź - program wygeneruje obiekt określonej klasy i “pokaże” go sieci. Każdy pokazany Marsjanin będzie trochę inny, ale łatwo zauważysz, że ich cechy (wyrażające się lokalizacją odpowiadających im punktów w przestrzeni wejściowych sygnałów) będą się wyraźnie grupowały wokół pewnych “prototypów”.

W momencie pojawienia się określonego sygnału wejściowego, należącego do ciągu uczącego - zobaczysz go na ekranie jako fioletowy kwadrat, zdecydowanie większy od punktu oznaczającego położenie każdego dowolnego neuronu (rys. 9.4). Otrzymawszy ten sygnał na swoich wejściach -wszystkie neurony samouczącej się sieci określą (na podstawie składowych tego sygnału wejściowego oraz swoich wag) swoje sygnały wyjściowe.

Rys. 9.4. Sytuacja po pojawieniu się obiektu uczącego cy Marsa celem spłodzenia potomka łączą się w trójkąty, co zresztą powoduje, że zajęci