Drugi rodzaj to zabawy, ao Kiorycn icaiiuuuji —•,, v <• wych pomocy dydaktycznych, takich jak różnego rodzaju komplety obrazkowe — łamigłówki (np. zwierzęta domowe), kartoniki z obrazkami liczbowymi, obrazki do pary, przykrywanki i wszelkie gry z prawidłami, jak loteryjki, domina, kwartety i inne.
W czasie przebiegu gry obserwujemy jej poprawność oraz zgodność z instrukcją. Uwagi należy wprowadzać w momencie zauważenia błędów, szczególnie w grupie dzieci starszych. Tym sposobem zmuszamy je do poprawienia błędów i właściwego sposobu zabawy. Z dotychczasowych uwag wynika, że w zabawach dydaktycznych kierownicza rola przypada nauczycielce. Ona organizuje zabawę i kieruje jej przebiegiem, dąży jednak do tego, aby rolę tę szybko przejęły dzieci.
Wszystkie dzieci w grupie powinny umieć korzystać z gier dydaktycznych, które już zostały wprowadzone.
Sposoby prowadzenia zabaw dydaktycznych powinny zmierzać do tego, żeby dzieci w sposób samorzutny podejmowały je w różnych momentach dnia.
Zabawy ruchowe z prawidłami. Sposób kierowania zabawami ruchowymi ma wiele wspólnego z zabawami dydaktycznymi. Te wspólne elementy występują w organizacji zabawy.
Dobór zabawy ruchowej zależy od rodzaju zajęć w ciągu dnia. Pamiętać bowiem musimy o zachowaniu proporcji między wysiłkiem umysłowym, fizycznym oraz odpoczynkiem. Zabawa ruchowa wszechstronnie oddziałuje na organizm.
Drugim kryterium w wyborze zabawy jest wiek dziecka. Treść zabaw dla dzieci młodszych będziemy czerpać z bliskiego otoczenia. Dla starszych dzieci zabawy będą bogatsze, wymagające większej sprawności ruchowej, zawierające element współzawodnictwa.
Przy zastosowaniu stopniowania trudności ta sama- treść zabawy może być wprowadzona dla dzieci młodszych i starszych. W zabawie np. w samochody młodsze dzieci na dany znak wracają do swoich garaży, a starsze do garaży o odpowiednim znaku liczbowym. Można zastosować cały szereg różnych utrudnień, nawet w tej samej grupie dzieci. Już w tym przykładzie, obok rozwijania szybkości reakcji, występuje także element dydaktyczny, związany z kształtowaniem pojęć liczbowych. Wspólne dla zabaw ruchowych i dydaktycznych są elementy w ich przygotowaniu. Są nimi: cel, przygotowanie pomocy, ustalenie miejsca, prawidła gry, udział nauczycielki.
I w zabawach ruchowych również wybór zabawy zależy, obok kryteriów uprzednio omówionych, od postawionego celu. A więc najpierw odpowiemy sobie na pytanie, co pragniemy ćwiczyć: reakcję na sygnały, rzut do celu, bieg z omijaniem przeszkód, następnie zaś, jaką dla danego celu wybierzemy zabawę. Dużą atrakcją w zabawach ruchowych jest stosowanie pomocy, lecz nie w nadmiarze,