10 20
119. 1. Między godz. 7.00 11.00: A = —, p = —.
2
Między godz. 11.00 — 15.00: A = 0,50, p =
2. Wartości parametrów A, p oraz p wskazują, że między godz. 7.00 -11.00 układ jest nie zrównoważony i wymaga uruchomienia dodatkowego okienka. Wtedy A = < 2-0,75. W godzinach między 11.00-15.00
obsługa klientów jest w pełni wystarczająca (A < p).
120. 1. Od poniedziałku do piątku: A = 4, p = 5, r = 2, p = 0,4. W sobo-ty: A = 8, p = 5, r = 2, p = 0,8.
2. Otrzymane wyniki skłaniają do utrzymania w soboty dwóch stanowisk obsługi, natomiast w pozostałe dni tygodnia do pozostawienia tylko jednego stanowiska. Wtedy A = 4, p = 5 oraz p = 0,8.
3. Q = 3,2 (przeciętna liczba aut ustawiona w kolejce).
121. 1. A = ~ = 0,08, p = — ^ 0,0909, p = 0,88.
2. p(n > 3) = (0,88)4 = 0,599695 « 0,60.
3. p{n > 10) = (0,88)n = 0,245081 « 0,25.
4. Q = 6,4533 * 6,5.
5. p{t > 30) = 0,634381 a 0,63.
122. 1. A = 0,08, P = ^q= 0>10> P = 0>80.
2. p(n > 3) = (0,8)4 = 0,4096 w 0,41.
3. p(n > 10) = (0,8)łl = 0,08589935 « 0,09.
4. Q = 3,2.
5. p(t > 30) = 0,43904931 « 0,44.
6. Nieznaczna poprawa stopy obsługi (p) spowodowała wyraźną poprawę wartości wszystkich parametrów charakteryzujących kolejkę, co łączy się w znacznej mierze ze zwiększeniem komfortu po stronie klienta.
123. 1. A = 0,0282, p = 0,0164, p = 1,7195.
2. Z uwagi na nierówność A > p system obsługi jest niestabilny, w związku z tym potrzeba albo zwiększyć wydajność pracownika wydającego i inkasującego gotówkę, albo uruchomić dodatkowe stanowisko obsługi. Ponieważ stopa przybyć znacznie przewyższa stopę obsługi, pierwsze rozwiązanie jest mało prawdopodobne. Pozostaje do zrealizowania druga ewentualność - zwiększyć obsługę do dwóch osób.
124. a) Zachodzi nierówność (A = 0,0282) <2-(p = 0,0164), co oznacza
0 0282
że układ obsługi jest stabilny, p = w 0,8598.
2 • 0,0164
b) p(n = 0) = 0,3987 w 0,40.
c) Q = 0,1949 » 0,2 osoby w kolejce.
d) p(n > 5) = 0,0088 « 0,009.
e) p(t > 120) = 0,027412 w 0,03.
125. 1.2 = 0,125, p = 0,05, r = 3.
Zachodzi nierówność 2 < rp, stąd wniosek, że układ obsługi jest stabilny.
2. p{n = 0) w 0,44.
3. p(n > 5) » 0,0013.
3
126. 1.2 = 0,125, p = — = 0,075, r = 2.
Ponieważ 2 < rp, układ jest stabilny.
2. p(n = 0) « 0,41.
3. Q w 0,21.
144
127. Ścieżka krytyczna: 0-1-3-5-8-9, Tk = 29.
czyli
u! =
128. Ścieżka krytyczna: 1-3-4-5-6-8-9-11-12,
y
c7w = 4 dni.
129. Ścieżka krytyczna: 1-2-5-7-9-10, Tk = 50.
130. Ścieżki krytyczne: 1-3-6-7-9-12-15 oraz 1-3-7-10-14-15, Tk = 175.
a) Nie wpłynie, czynność ma 8 dni zapasu czasu.
b) Opóźni Tk o 2 dni, ścieżki krytyczne: 1-7-9-12-15 oraz 1-7-10-14-15.
c) Pozostaje jedna ścieżka krytyczna: 1-3-7-10-14-15.
d) Pozostaje jedna ścieżka krytyczna: 1-3-7-9-12-15.
131. Ścieżka krytyczna: c-e-f-h-k, Tk = 23.
132. Ścieżka krytyczna: a-b-e-j-m-n, Tk — 30.
133. Ścieżka krytyczna: e-m-g-j-k-ł-n, Tk = 60, największy zapas ma czynność a (25 dni).
a) Czynność i ma 20 dni zapasu czasu, Tk bez zmian.
b) Ścieżka krytyczna: e-d-c-h-ł-m, Tk skróci się o 2 dni.
134. a) Tk — 58 dni, 2 ścieżki krytyczne: a-b-f-g-k-ł oraz
a-e-i-k-ł.
b) Nie, bo istnieją dwie równoległe ścieżki krytyczne.
135. a) Tk — 62, ścieżka krytyczna: a-b-f-j-k-l-ł.
c) Tk = 56.
d) Istnieją dwie ścieżki krytyczne: a-b-e-i-k-l-ł oraz
a-b-d-h-k-l-ł.
136. Tk = 40, dwie ścieżki krytyczne: a-b-d-g-i-l-n oraz a-b-d-g-o-k-n, największy zapas czasu ma czynność e (12 dni), Tk się nie zmieni.
137. a) Tk = 41, ścieżka krytyczna: 1-3-7-8-9-10, $( — 0,39) = = 0,3483, czyli termin 40 dni jest możliwy do zrealizowania;
b) Tk = 41, nie zmieni się, powstanie druga ścieżka krytyczna: 1-3-7-8-10.
247