ROZDZIAŁ 1
Na sąsiedniej stronie: Władca absolutny,
Iwan IV, zwany Groźnym, na czele wojska, dzięki któremu niepodzielnie panował w Rosji.
Aresztowania, tortury i egzekucje były w Rosji czymś powszechnym na długo przed objęciem władzy przez Stalina. Carowie, zwłaszcza Iwan IV Groźny i Piotr I Wielki, sprawowali władzę absolutną, bezwzględnie likwidując wszelką opozycję.
Rządy Józefa Stalina (1879-1953) i ich mroczne skutki na zawsze pozo-Midiicj gYijwiiriii -ttmlnintnBi* 1rsiiwjJ n msyęskiei, przemocy poli-.tycznej i terrorze w tym kraju. Po śmierci Włodzimierza Lenina w styczniu 1924 roku, twórcy partii bolszewickiej oraz Kominternu (Międzynarodówki Komunistycznej, założonej w 1919 roku), Stalin umocnił swoją władzę, przeprowadzając kolejne plany pięcioletnie, będące w istocie realizowaną odgórnie, przyspieszoną modernizacją gospodarki. Można je uznać za kolejną rosyjską rewolucję - i to znacznie bardziej okrutną od tej, w wyniku której doszło do obalenia caratu.
Pokazowe procesy, tortury i masowe egzekucje stanowiły chleb powszedni tego okresu represji. Najpotężniejszym instmmentem terrom w rękach Stalina były rozbudowane służby bezpieczeństwa państwowego, a zwłaszcza tajna policja, znana początkowa pod nazwą CzK (CzeKa; Wsierossijskaja Czerezwyczaj-naja Komissija po Bor’bie s Kontrrewolucjej i Sabotażom - Nadzwyczajna Komisja do Walki z Kontrrewolucją i Sabotażem). Założona już w czasach Lenina CzK dysponowała praktycznie nieograniczoną władzą w zakresie pozbawiania wolności, sądzenia, torturowania i zabijania obywateli państwa radzieckiego. Jej sukcesorem, pierwszą ze złowieszczych organizacji, określanych charakterystycznymi skrótowcami, było ukryte pod niewinną nazwą OGPU (Obiediniennoje Gosudarstwiennoje Politiczeskoje Uprawlienije - Zjednoczony Państwowy Zarząd