IMG04

PIŚMIENNICTWO

ftworth M. K. F, Titrimetrk organie analysis, Inferscience Publisher*. New York 1964.

nek A. Chemie /fruną*, PZWL, Warszawa 1976.

tmtr K, E Than. E Mokk Analityka. WNT, Warszawa 1980.

fces & O, N. Moim, Enzyme Elekrodesfor Fermentation Contro/, „Process Biochemis-

\ m 2, 1976, s. 9

jjg G. W. Metody instrumentalne h analizie chemicznej, PWN, Warszawa 1980.

B Z. Haettyane podstawy etektroanatizy chemicznej, PWN, Warszawa 1971. rawski J, Polarographisches Praktikum, Springer Verlag, Berlin 1948. owski J, J. Kuta, Podstawy polarografii, PWN, Warszawa 1964. ki G, Elektrochemia, PWN, Warszawa 1970. m J. J, Elektroanaliza chemiczna, WNT, Warszawa 1960.

i L, Hemdbook af Analytical Chemistry, Mc Graw-Hill Book Co, New York 1963. ewski J, Z Łada, Miareczkowanie potencjometryczne, PWN, Warszawa 1957. ewski J, Z Marczenko, Chemia analityczna, t. 3, PWN, Warszawa 1976. r E. Oscilometry and Conduktometry, Pergamon Press, Oxford 1965. i O. A, Miareczkowanie amperometrycine, WNT, Warszawa 1972.

L T, Amperometric titrations, Interscience Publishers, New York 1965. a Z P, Analiza pokaogrcficzna, PWN, Warszawa 1970.

Rozdział 4. METODY CHROMATOGRAFICZNE

4.1. WPROWADZENIE

Pojęcie chromatografia jest używane w dwojakim znaczeniu. Można nim określić sposób postępowania prowadzący do rozdzielenia składników roztworów lub mieszanin gazowych na podstawie różnic migracji (przemieszczania) ich cząstek w wielofazowym ośrodku o odpowiedniej strukturze. W drugim znaczeniu chromatografia jest używana jako określenie samego procesu rozdzielania dokonywanego w wymieniony sposób.

Metody chromatograficzne są metodami rozdziału mieszanin związków chemicznych nawet, w przypadku gdy poszczególne składniki mieszaniny mają mało zróżnicowane własności fizyczne łub chemiczne.

4.2. POJĘCIA PODSTAWOWE

Podstawowym warunkiem zapewniającym odmienność migracji składników rozdzielanej mieszaniny jest co najmniej istnienie trzech faz w układzie chromatograficznym:

1)    fazy stacjonarnej (nieruchomej), którą stanowi ciało stałe lub ciecz osadzona na nośniku;

2)    fazy ruchomej, stanowiącej ciecz lub gaz, które kontaktując się z fazą stacjonarną powodują migrację substancji rozdzielanej,

3)    mieszaniny substancji ulegającej rozdziałowi między dwie pierwsze fazy. W układzie chromatograficznym faza stacjonarna i ruchoma przenikają

się wzajemnie i stykają się na możliwie dużej powierzchni, przy czym musi być zagwarantowana odrębność faz, tzn. znaczna różnica ich polarności. Zazwyczaj faza silnie polarna jest fazą stacjonarną, a mniej polarna jest fazą ruchomą i przepływa w sposób ciągły przez fazę stacjonarną.

Substancja poddawana rozdzieleniu w procesie chromatograficznym rozpuszcza się w fazie ruchomej i wędrując wraz z nią do momentu zatrzymania przez fazę stacjonarną, co może być spowodowane adsorpcją, chemi-sorpcją lub rozpuszczaniem w rozpuszczalniku tworzącym fazę stacjonarną. Podczas ruchu roztworu podział substancji rozpuszczonych pomiędzy

123