42.1. Wstęp teoretyczny
Twierdzenie Steinera zwane twierdzeniem o osiach równoległych dotyczy związku pomiędzy momentem bezwładności danej bryły sztywnej względem dowolnej osi równoległej do osi przechodzącej przez środek masy bryły a momentem bezwładności tej bryły względem osi przechodzącej przez środek masy. Dla stosowania tego twierdzenia niezbędna jest znajomość położenia środka masy danej bryły sztywnej.
Dla układu dyskretnego składającego się z N mas o wartościach mf masa całego układu M jest sumą mas składowych m, a środek masy układu wyznacza się następująco. Należy obrać dowolny punkt w przestrzeni, będący punktem odniesienia, względem którego określone zostanie położenie środka masy. Wektory rt = [jc. , yt, z,] opisują położenia poszczególnych mas mi względem punktu odniesienia. Odległość środka masy od punktu odniesienia określona wektorem rc = [xc, yc, zc] zgodnie z definicją wyznaczana jest z zależności:
(42.1)
(42. la) (42. Ib)
M O
którą można rozłożyć na trzy następujące wyrażenia:
i j
x = —■ T Xj mi (42.lc)