Moment bezwładności figury złożonej względem dowolnej osi jest równy sumie momentów bezwładności poszczególnych części składowych tej figury względem tej samej osi.
Zgodnie z twierdzeniem Steinera (patrz wzór 8.12)
J, =J2 b-h-a2 = 2- 6-1,822« 75,75cm4
* ' 12 12
+ 10-2-2,182 = 101,72 cm4
10 - 23
12
Ostatecznie Jx = /, + /2 -t-73 = 75,75 + 75,75 + 101,72 = 253,22 cm4.
Moment bezwładności względem osi y wynosi JY =JX +J2 + /,. Twier-| dzenie Steinera należy zastosować do prostokątów S, i S2; dla prostokąta 5, nie ma takiej potrzeby, gdyż oś y przechodzi przez jego środek ciężkości.
7, =J2 = -^|^+6-2-22 = 52cm4 a 73y =^^-= 166,67cm4 oraz
Jy = 52 + 52 + 166,67 = 270,67 cm4.
Osie x i y, względem których obliczono momenty bezwładności Jx i Jy, są osiami środkowymi (centralnymi). Z rysunku 8.25 wynika, że są one takr osiami głównymi bezwładności £ i rj. Można tego dowieść, obliczając środkowy moment bezwładności
Jv = 2 • 6 • (-2) • (-1,82)+2 • 6 • 2 • (-1,82)+2 • 10 • 0 • 2,18 = 0
To oznacza, że Jx = 7ę = /min, Jy = Jn = /max, <p = 0 (patrz wzory 8.1 i 8.16). Biegunowy moment bezwładności względem punktu O = Cs wy si Jo=Jc =Jx+Jy = 253,22 + 270,67 »524cm4.
Wskaźnik wytrzymałości przekroju na zginanie to stosunek momen bezwładności tego przekroju względem osi obojętnej do odległości wa skrajnych od tej osi
W = — (8-1
e
gdzie: J - moment bezwładności przekroju belki względem osi obojęt w cm4 (na podstawie wartości z tablicy 8-1), e - odległość warstw skrajnych (najdalej położonych) od tej osi w
156