IMG56 (3)

c)    stabilizacja podjednostek proteasomu

d)    transportowanie peptydów do siateczki śródplazmatycznej. gdzie mogą się one następnie łączyć z cząsteczkami MHC

e)    przejściowe blokowanie rowka cząsteczki MHC. zanim zostanie „wpasowany" do niego odpowiedni peptyd

f)    umożliwienie połączenia /J2-mikroglobuliny z łańcuchem a cząsteczki MHC

(komentarz)

2.8.    Łańcuch niezmienny In (CD74):

a)    blokuje rowek cząsteczki MHC klasy I na powierzchni komórki

b)    jest fragmentem łańcucha a cząsteczki MHC klasy II

c)    jest synonimem /92-mikroglobuliny

*d) tkwi w rowku cząsteczki MHC klasy II. zanim zostanie wpasowany do tego rowka odpowiedni peptyd

e)    jest niezbędny do ekspresji cząsteczki MHC klasy II

,f) powstaje z niego peptyd CUP (class ll-associated invariant peptide)

2.9.    Cząsteczki HLA-A człowieka:

■* a) należą do cząsteczek MHC klasy I

b)    należą do cząsteczek MHC klasy II

c)    należą do cząsteczek MHC klasy III

d)    nie występują na limfocytach T. lecz są obecne na limfocytach B i komórkach dendrytycznych

« e) zawierają łańcuch a

f)    kodowane są przez geny na chromosomie X

2.10.    Cząsteczki HLA-G u człowieka:

a) nie uczestniczą w prezentacji antygenu •b) są mniej polimorficzne niż HLA-A

c)    należą do słabych antygenów zgodności tkankowej

d)    mające je komórki są rozpoznawane i zabijane przez komórki NK *e) występują w trakcie rozwoju zarodkowego na komórkach tkanek

pozazarodkowych - na przykład na cytotrofoblaście f) należą do cząsteczek MHC klasy II

(komentarz)

2.11. W przypadku receptora limfocytu T wiążącego antyger/i(TCR):

a)    najczęstszym wariantem jest typ yS    ^v---

b)    towarzyszący kompleks CD3 uczestniczy w swoistym wiązaniu antygenu

c)    regiony hiperzmienne występują w części zmiennej i stałej łańcuchów tworzących ten receptor

d)    rozpoznaje on antygeny w formie rozpuszczalnej

e)    może mieć budowę czterołańcuchową

» f) towarzyszący kompleks CD3 składa się z 5 łańcuchów

2.1 2. Potencjalna liczba wariantów (swoistości) receptorów TCR limfocytów T jest większa niż w przypadku immunoglobulin. Wynika to z:

a)    większej liczby wariantów genów V w limfocytach T

b)    większej liczby wariantów genów| w limfocytach T

•» c) większej zmienności na złączach między genami V-D i D-J w limfocycie T

d)    rzadziej występujących mutacji punktowych w limfocytach B

e)    niemożności tworzenia regionów N podczas rekombinacji genów dla immunoglobulin w limfocycie B

f)    braku transferazy nukleotydów terminalnych (TdT) w limfocycie B

iążące antygen, podobnie jak cząste-

2,13. Receptory limfocytt/T/w czki MHC klasy I:

« a) składają się z dwóch łańcuchów białkowych

b)    składają się z trzech łańcuchów białkowych

c)    składają się z czterech łańcuchów białkowych

d)    występują na komórkach NK

e)    mogą prezentować antygeny

f)    kodowane są przez geny na 6. chromosomie

2.14. W ciągu ostatnich lat dowiedziono, że limfocyty T potrafią rozpoznawać i odpowiadać na niebiałkowe antygeny pochodzenia bakteryjnego. na przykład lipidy i lipoglikany (kwasy mykolowe. lipoarabino-mannan). Prezentacja tych antygenów limfocytom T odbywa się za pośrednictwem cząsteczki:

9 a) CDI

b)    CD2

c)    CD3

25