IMG62 (4)

biotyki: klindamycyna i linkomycyna - poprzez hamowanie wytwarzania białka AA w bakteriach Streptococcus pyogenes - zwiększają podatność tych bakterii na atak monocytów i granulocytów. W normalnych warunkach białko AA osłabia aktywność dopełniacza. Na podobnej zasadzie (przez blokowanie wytwarzania białka A) ułatwione jest niszczenie gronkowca złocistego po zastosowaniu klindamycyny.

2.24.    - b - - - f

2.25.    ---d -

2.26.    a.....

Receptory CR1 (CD35) wiążą następujące składniki dopełniacza: C3b. C4b. iC3b oraz C3c. Występują one na granulocytach. jednojądrzastych komórkach żernych, limfocytach, a także na erytrocytach i podocytach. Uznaje się. że receptory CR1 na erytrocytach stanowią 85-90% wszystkich CR1 we krwi. Receptory CR1 na erytrocytach wiążą kompleksy immunologiczne. zawierające odpowiednie składniki dopełniacza, tworzące się w tkankach. W trakcie przechodzenia krwinek czerwonych przez wątrobę kompleksy immunologiczne są usuwane z powierzchni tych komórek i następnie degradowane przez komórki żerne. „Oczyszczone" erytrocyty powracają do krążenia.

2.27.    — d - -

2.28. ----ef

2.29.    ab----

Perforyna i granzymy to najważniejsze białka ziaren cytoplazmatycz-nych limfocytów Tc, odpowiedzialne za efekt cytotoksyczny tych komórek. W wyniku interakcji limfocytów Tc z komórkami docelowymi (na przykład komórkami zakażonymi wirusami) dochodzi do uwalniania zawartości ziaren i formowania w błonie komórki docelowej kanałów z cząsteczek perforyny. W procesie tym niezbędne są jony Ca²⁺. Kolejny etap to przemieszczanie się granzymów do wnętrza atakowanej komórki. Granzymy stanowią grupę proteaz serynowych. wykazujących optymalne działanie w obojętnym pH. Najważniejszy z tych enzymów u człowieka jest granzym B (określany dawniej jako fragmentyna 2). Aktywuje on szlak kaspaz (między innymi kaspazę 3, 8 i 10) - enzymów niezbędnych dla procesu apoptozy. Stwierdzono, że substratem dla granzymu B mogą być także inne białka, konieczne do życia komórki, na przykład obecna w jądrze polimeraza poli(ADP-rybozy) oraz wewnątrzjądrowe kinazy białkowe.

Oprócz perforyny i granzymów. w cytotoksyczności limfocytów Tc uczestniczą także inne składniki ziaren: kwaśna fosfataza, katepsyna D. L-glikozydaza oraz granulizyna. Ta ostatnia wiąże się z lipidami błony komórkowej komórki docelowej i aktywuje enzymy degradujące lipidy (na przykład sfingomielinazę). Prowadzi to do uwolnienia do wnętrza komórki ceramidu. co w efekcie daje aktywację kaspaz i indukuje apoptozę. Granulizyna ma również właściwości bakteriobójcze - zabija na przykład obecne wewnątrzkomórkowe prątki gruźlicy.

2.30.    a-c --

2.31.    -b----

2.32.    a.....

Zasadniczą cechą różnicującą limfocyty T i NK jest obecność cząsteczek CD3 na limfocytach T i ich brak na komórkach NK. Stosunkowo swoistym markerem komórek NK jest cząsteczka CD56 (izoforma N-CAM - cząsteczki adhezji komórek nerwowych). Odgrywa ona prawdopodobnie rolę w interakcji tych komórek z komórkami docelowymi i. oprócz komórek NK. występuje w znacznej ilości jedynie na komórkach nerwowych. Dosyć istotnym markerem do identyfikacji komórek NK jest cząsteczka CDI 6 (receptor typu III dla fragmentu Fc przeciwciała IgG). występująca również na makrofagach i neutrofilach. ale nieobecna na limfocytach T i B.

2.33.    a -d -

2.34.....ef

2.36. .....f

2.37.    - - - d - -

Makrofagi są niezwykle istotnymi komórkami układu immunologicznego. Regulują homeostazę w zakresie odpowiedzi immunologicznej oraz

37