IMG20 (3)

c) stymulują wytwarzanie lipokortyny

•    d) wywołują znaczny spadek IgE we krwi

e)    stymulują wytwarzanie licBa

f)    hamują wytwarzanie IL-1

(komentarz)

1 0.20. Cyklofosfamid jest lekiem alkilującym, używanym często w leczeniu nowotworów. Wykazuje także właściwości immunosupresyjne. W transplantologii jest stosowany rutynowo:

a)    w profilaktyce ostrego odrzucania przeszczepu nerki u biorców pierwszorazowych

b)    jako lek pierwszego rzutu, hamujący proces ostrego odrzucania przeszczepu nerki

c)    w celu opóźnienia przewlekłego odrzucania nerki

•    d) przed przeszczepieniem szpiku

e)    w celu zahamowania reakcji GVH u biorców szpiku

f)    u biorców skóry allogenicznej. gdy powierzchnia przeszczepianej skóry wynosi więcej niż 50% powierzchni ciała

10.21 . Przy braku immunosupresji nie powinien być odrzucany przeszczep:

. a) u myszy w obrębie szczepu wsobnego

b)    allogeniczny

c)    ksenogeniczny

•    d) izogeniczny

e)    rogówki

f)    przeszczep w obrębie ośrodkowego układu nerwowego

10.22. U biorców nerek przyjmujących przewlekle leki immunosupresyjne zaobserwowano częstsze występowanie nowotworów. Dotyczy to przede wszystkim:

a) raków okrężnicy

•    b) raków skóry

•    c) chłoniaków

d)    nowotworów płuc

e)    nowotworów ośrodkowego układu nerwowego

f)    raków jajnika

(komentarz) 10.23. Plazmafereza jest procedurą „wymiany osocza", podczas której pełne osocze lub jego składniki są usuwane, a elementy morfotyczne krwi - zwracane z powrotem pacjentowi. Po raz pierwszy zastosowano ją leczniczo w:

a)    astmie oskrzelowej opornej na steroidy - w celu usunięcia przeciwciał IgE

b)    reumatoidalnym zapaleniu stawów - w celu pozbycia się kompleksów immunologicznych

c)    posocznicy wywołanej bakteriami gramujemnymi

d)    zatruciu jadem kiełbasianym

e)    ciężkim złożonym niedoborze odporności (SCID). aby pozbyć się z osocza czynników supresyjnych

•f) makroglobulinemi Waldenstróma - w celu usunięcia nadmiaru przeciwciał i zmniejszenia lepkości krwi

(komentarz)

1 0.24. Na rycinie 10.1 przedstawiona jest struktura lipopolisacha-rydu - LPS (endotoksyny). Jest to immunologicznie czynny składnik ściany komórkowej bakterii gramujemnych, na przykład £. Coli. Salmonella. odpowiedzialny pośrednio za efekty toksyczne i wstrząs septyczny obserwowany w przebiegu masywnego zakażenia wymienionymi bakteriami. Za właściwości immunostymulujące i toksyczne lipopolisacharydu odpowiedzialny jest:

zewnętrzna część wewnętrzna część rdzeniowa    rdzeniowa

-O    cukier prosty

•    fosforan

etanoiamina

av« kwas tłuszczowy Ryc. 10.1. Struktura lipopolisacharydu

157