148
2) zmierzyć pierśmce pewnej liczby drzew i na ich podstawie okreśhć ny przekrój drzewostanu.
3) zmierzyć wysokości pewnej liczby drzew o grubościach zbliżonych<W OCttej płerśnicy drzewostanu i na tej podstawie określić średnią wysokość stanu.
Miąższość drzewostanu otrzymamy po podstawieniu uzyskanych danytfe wzoru (3.77).
W sposobie liczenia drzew można także stosować tablice miąższości W ufc* wypadku - posługując się tablicami - należy określić miąższość drzew, u który-zmierzono pierśnice. Iloczyn średniej miąższości drzew (v) i liczby drzew dra* stanu (tf) jest miąższością tego drzewostanu:
V=Nv O.Tt
• Przsklad W 66-letmro drzewostanie sosnowym o powierzchni 5 ha. policzono wszystkie inc*\-.V ■ 3144 drzew Dalej zmierzono pierśnice 100 drzew, dla których określono pterśrocowe pole je kroju równe 3.7747 (tab 33) i stad przcactny przekrój równy 0.0377 m Zmierzono *yseb»:
10 drzew o pierimcy zawartej w granicach 20-22 cm i określono średnia wysokość hL = 20.8 m. ftt stawiając dane do wzoru (3 .77) otrzymuje się:
V = 3144 0.0377 20.8 0.46*6 - 1145.4 m3 Miamość strzał drzewostanu po przeliczeniu na 1 ha wynosi 229.1 m'\
• Przykład W tym samym 66-letnira drzewostanie sosnowym, po ustaleniu liczby drzew, zmierza’-, pwrśmc 100 drzew i sporządzeniu krzywej wysokości, określono miąższość 100 drzew na podflw uNk miąższości Grundnera-Schwappacha. Otrzymano wynik równy 35.109 m3 ((ab 33) i stad średw rantaość pojedynczego drzewa - OJ 511 m’ Miąższość grubizny drzewostanu określona zgodnie tr wzorem (3.78) jest równa:
V o 3144 0J51t« 1103.9 m3
a po przeliczeniu na 1 ha - 220.8 m3.
Tabela 33
Określeń* c^sncowego poła przekroju i miąższości za pomocą tabłic Grundnera-Schwao-
pacha (to 100 drzew
*• |
1. |
"A | ||
U |
6 |
0X1154 |
0.0924 |
18 |
16 |
11 |
0.0201 |
0.2211 |
19 |
U |
15 |
0X3254 |
0.3810 |
20 |
20 |
17 |
0.0314 |
0.5338 |
20 |
22 |
13 |
0.0380 |
0.5700 |
21 |
24 |
14 |
0.0452 |
0.6328 |
21 |
26 |
10 |
Qj0531 |
03310 |
22 |
28 |
5 |
00616 |
0.3080 |
22 |
30 |
6 |
00707 |
0.4242 |
22 |
32 |
1 |
00804 |
0,0804 |
22 |
Kuca |
100 |
3.7747 |
0.124
0.172
0.233
0.279
0.351
0.418
0.514
0.6CW
0.695
0.788
0.744
1.892
3.495
4.743
5.265
5.852
5.140
3.020
4.170
Jl/THg
35.109
Dokładność określania miąższości drzewostanu przy zastosowaniu sposobu liczenia drzew zależy od błędów popełnionych przy określaniu picrśnicowego pola prtekroju drzewostanu, średniej wysokości i pterśnicowej liczby kształtu, a błąd średni określa się zgodnie ze wzorem (3.65). Rozwijając wzór na błąd średni miąższości (p) otrzymuje się:
P =
(3.79)
gdzie:
- współczynnik zmienności pierśnicowej powierzchni przekroju drzew drzewostanu.
nf - liczba drzew służąca do ustalenia przeciętnego przekroju drzewostanu.
- współczynnik zmienności wysokości z wyłączonym wpły wem pierśnicy. nk - liczba drzew służąca do określenia średniej wysokości drzewostanu,
p. - błąd średni pierśnicowej liczby kształtu drzewostanu
Współczynnik zmienności można określić ze wzoru (3.6), a współczynnik zmienności Wh d zc wzoru (3.33). Zakładając, ze pierśmcową liczbę kształtu drzewostanu będziemy określali wzorem empirycznym (3.55). dla którego błąd średni wynosi pf = 4%. można już teraz wyznaczyć błąd średni sposobu określania miąższości drzewostanu przy zastosowaniu sposobu liczenia drzew. Jeżeli liczba drzew służących do określania średniego przekroju wynosi 100. a liczba drzew na podstawie której określa się średnią wysokość drzewostanu wynosi 10. to błędy średnie określania miąższości drzewostanu wahają się od 6 do około 8% (tab. 34). Błędy miąższości maleją ze wzrostem przeciętnej pierśnicy drzewostanu.
Tabela 34
Dokładność określania miąższości drzewostanu przy zastosowaniu sposobu leżenia drzem
Powierzchnia badawcza |
4 |
Pc |
Pk |
Pf |
P | |||
I |
10 |
10.5 |
60.5 |
9.4 |
6.05 |
197 |
4.0 |
7J |
2 |
15 |
14.6 |
51.4 |
7.9 |
5.14 |
150 |
4.0 |
7.0 |
3 |
20 |
18.1 |
46.8 |
7.1 |
4.68 |
2.25 |
4.0 |
6.6 |
4 |
25 |
21.4 |
44.1 |
6.6 |
4.41 |
109 |
4.0 |
6J |
5 |
30 |
24.2 |
42.3 |
6.3 |
4.23 |
1.99 |
4.0 |
6.2 |
6 |
35 |
26.5 |
41.0 |
6.1 |
4.10 |
1.93 |
4.0 |
6.0 |
b. Sposób powierzchni próbnych
W sposobach powierzchni próbnych należy określić miąższość drzew występujących na powierzchni próbnej i następnie przeliczyć tę miąższość na całą powierzchnię drzewostanu: