UKŁADY POŁĄCZEŃ STACJI
Stacje wysokich i najwyższych napięć spełniają w systemie elektroenergetycznym szczególnie ważną rolę. Każde zakłócenie w pracy stacji może powodować bardzo duże straty gospodarcze i społeczne. Stąd stacje takie mają zazwyczaj rozbudowane układy połączeń o dużej niezawodności pracy i są bogato wyposażone w wyłączniki.
W krajowym systemie elektroenergetycznym główne zadania przesyłowe ma spełniać szybko rozbudowywana sieć o napięciu 400 kV. Najprostszy układ połączeń stacji 400 kV stanowi blok linia — transformator. Jest to zazwyczaj pierwszy etap budowy stacji 400 kV.
W przypadku dwóch linii i jednego transformatora, jest spotykany układ trójkątowy, a przy dwóch liniach i dwóch transformatorach — układ czworoboku (rys. 2.21).
W bardziej rozbudowanych stacjach z trzema lub czterema liniami o napięciu 400 kV i z dwoma transformatorami, po stronie 400 kV stosuje się układ dwu wyłącznikowy. Możliwa jest modyfikacja tego układu przez dołączenie transformatorów bezpośrednio do oddzielnych sekcji szyn, w układzie transformator — szyny (rys. 2.9). Stosuje się też podwójny, sekcjonowany system szyn zbiorczych z wyłącznikami w każdym polu lub układ półtorawyłącznikowy (rys. 2.10).
W kraju opracowano zunifikowany układ połączeń czterotransformatoro-wej stacji 400/110 kV (Energoprojekt Kraków). Układ ten podano na rys. 2.27. Podwójny system szyn zbiorczych jest sekcjonowany wyłącznikami. Każde pole liniowe jest wyposażone w dwa wyłączniki. Transformatory przyłączone są bezpo-
Rys. 2.27. Stacja o napięciu 400 kV z czterema transformatorami. Podwójny sekcjonowany system szyn zbiorczych
Rys. 2.28. Stacja duża o napięciu 220 kV. Podwójny sekcjonowany system szyn
4_Stacjo elektroenergetyczne
49