IMG#09 (2)

4. DOBÓR TRANSFORMATORÓW I APARATURY

Tablica 4.5. Obciążalność imtrclowa Jednosckundowa, w A, przeliczona na 1 mm* przekroju przewodu lob żyły kabla

4. DOBÓR TRANSFORMATORÓW I APARATURY

Rodzaj przewodu gołego, izolowanego albo kabla i .temperatura graniczna dopuszczalna przy zwarciu

Temperatura przewodu lub kabla w chwili wystąpienia

mcm

miedziany

aluminiowy lub stalowo-aluminiowy

	130°C	150°C	170°C	200°C	130°C	150°C	170*0	200°C
s	144	153	161	173	96	102	108	114
10	141	150	158	170	94	100	106	113
1S	137	146	155	167	91	98	104	111
20	133	143	152	164	89	95	102	109
25	130	140	149	161	87	93	99	107
30	126	136	145	158	84	91	97	105
35	122	135	142	155	82	89	95	103
40	118	129	139	152	88	87	93	102
45	114	125	135	149	77	85	91	100
50	110	122	132	146	.75	82	89	97
55	106	118	129	143	72	80	87	95
GO	103	115	126	140	69	77	85	93
65	. _	111	122	137 |	67	75	82	91
70	—	108	119	134	64	72	80	89
75	—	104	116	1?1	61	70	78	87
80	—	100	112	128	58	67	^S 76	85
85	—	96	109	125	55	65	73	83
90	—	92	105	122	51	62	71	81
95		88	102	119	48	59	68	79
100	— .	84	98	115	44	56	65	75

Jeżeli w układzie jest urządzenie do samoczynnego ponownego załączenia (SPZ), wg norm krajowych [44] gęstość jednosekundową prądu zwarciowego należy obliczyć ze wzoru

(4.7)

^Jc~ s

w którym: £(/,* Q — suma iloczynów kwadratów prądów zwarciowych zastępczych przez odpowiadający tym prądom czas trwania zwarcia, ze wszystkich kolejnych okresów zwarć; S — przekrój rzeczywisty przewodu szynowego.

Należy jednak zwrócić uwagę, że dobieranie szyn na łączny efekt cieplny przy wielokrotnym samoczynnym powtórnym załączaniu może być nieekonomiczne, gdyi proces przyrostu temperatury nie można uznać za adiabatyczny.

Przy obliczeniach stosowane jest też określenie minimalnego przekroju szyny S„,i_n, jaki być może dobrany ze względu na działanie cieplne prądu zwarciowego, a mianowicie

dobór szyn zbiorczych, połączeń i izolatorów

=    (4-8).

J dop

Występowanie ulotn. Krytyczne napięcie międzyprzewodowe, przy którym w normalnych warynkach atmosferycznych wystąpi ulot, można obliczyć ze wzoru

l/_łr = 84mrlg—    (4.9)

r

w którym: U_kr — napięcie krytyczne, w kV; m — współczynnik uwzględniający stan powierzchni przewodu (0,83-r-0,87 dla linek); r —promień przewodu, w cm; a — odległość między przewodami, w cm.

W stacjach elektroenergetycznych w przybliżeniu można przyjąć, że ulot nie wystąpi, jeśli średnica przewodu

(4.10)

przy czym: d — średnica przewodu, w mm; U„ — napięcie znamionowe sieci, w kV.

Możliwość wystąpienia ulotu rozpatruje się począwszy od napięć 110 kV. Wyznaczenie ulotu jest wskazane przede wszystkim ze względu na określenie poziomu zakłóceń radioelektrycznych, a dopiero w następnej kolejności ze względu na koszty strat.

Dla spotykanych najczęściej w kraju napięć przyjmuje się następujące ograniczenie średnic przewodów ze względu na ulot: przy napięciu 110 kV — minimum 95 mm² AFL, a przy napięciu 220 kV — minimum 350 mm² AFL. Przy napięciach 400 kV i wyższych, stosuje się przewody wiązkowe, przy których ulot jest pomijalnie mały.

4JL3. Dobór szyn sztywnych

Przekrój szyn sztywnych urządzeń prądu przemiennego o częstotliwości zawartej w granicach 40-f-60 Hz należy dobierać ze względu na:

—    obciążalność długotrwałą, a ponadto sprawdzić na:

—    działanie cieplne prądu zwarciowego,

—    działanie elektrodynamiczne prądu zwarciowego,

. -— występowanie ulotu.

Przewody szynowe należy tak dobierać, aby częstotliwość drgań własnych szyn nie była zbliżona do częstotliwości rezonansowej.

Obciążalność długotrwała. Ze względu na obciążalność największym spodziewanym prądem ciągłym, przekrój szyny powinien spełniać zależność

(4.11)

w której: A_dop — obciążalność długotrwała danego przekroju szyny odczytana z tablic obciążalności; k — iloczyn współczynników uwzględniających ewentualne zmiany obciążalności szyn; I_HC — największy spodziewany prąd ciągły w szynie.

107